http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Enon | Hocus Pocus
De frisse wind van Enon waait nog steeds rond.
CD, Touch & Go
Tekst: Alexis Vos
Publicatiedatum: 30 september 2003
Indiekids willen wel dansen, maar de clubs laten het niet toe. De alternatieve hits en mash-ups kunnen er nog wel mee door, maar zijn inmiddels ook al zo ingeburgerd dat het eigenlijk niet meer kan. Als "echte" dj's er aan te pas komen is het feest al gauw over, want bij gebrek aan melodieën en gitaartjes is het na een halfuur tevergeefs zoeken naar een groove vaak weer tijd om maar gewoon bij de bar te gaan staan en de mensen op de dansvloer van sarcastische etiketten te voorzien. Nee, het valt niet mee om een minderheid te zijn.
Of Enon-voorman John Schmersal er ook zo tegenaan kijkt valt te betwijfelen. Er valt sowieso al weinig aan de man en zijn muziek vast te knopen. Het springt van hot naar her en de gekste geluiden vliegen in en uit. De aparte en aanstekelijke ritmes waren trouwens ook al in zijn vorige band Brainiac te bespeuren dus veel aan de bar zal hij wel niet gehangen hebben. Of misschien juist weer wel om zijn bizarre teksten naar omstanders te spuiten. Wat de beweegredenen van de in Brooklyn residerende weirdo ook mogen zijn, met Enon maakt hij van Hocus Pocus een album waar de indiekids weer even zoet mee zijn. Dit derde album ligt in het verlengde van de twee voorgangers, met het verschil dat er nu meer ruimte is voor de zang en nummers van ex-Blonde Redhead-bassiste Toko Yasuda. Dus staan er minder Schmersal-liedjes op die nog wel steeds in de traditie van Guided By Voices meets XTC liggen, maar veel frisser en leuker klinken door de schizofrenie en punky attitude, zoals op uitschieter 'UTZ' goed te horen is. Op 'Spanish Boots' klinkt de groep weer net zo onachtzaam als Pavement. Yasuda zorgt voor een goed evenwicht met haar druggy attitude en levert sfeervolle nummers als 'Murder Sounds' en 'Monsoon' af.
Enon herbevestigt zijn status als een van de meest interessante indiebands van het moment. De vorig jaar verschenen tweedeling High Society was misschien wat verrassender en pakkender, maar het meer kale en diverse Hocus Pocus geeft genoeg aanleiding om de dansvloer weer op te gaan. Of om gewoon langs de zijlijn te staan en een onbekende te vervelen met de de stelling dat je Brainiac toch wel net iets beter vindt.
http://www.kindamuzik.net/recensie/enon/hocus-pocus/4100/
Meer Enon op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/enon
Deel dit artikel: