Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
3 uur 's nachts en geen kat op de autostrade. Je zet de radio op en de tonen vullen de auto met bij het nachtelijke schouwspel passende geluiden. Lantaarnpalen flitsen voorbij. Je komt tot rust door de constante ritmes en begint gedetailleerd op de textuur van de muziek te letten. En die is erg veelzijdig. Bovenop een mix van elektronica en akoestische gitaren scheppen samples en stemmen een bevreemdende sfeer. Flarden gesproken Spaans passeren. Je blik staat op oneindig. Steeds weer schrik je even op als een nummer ten einde loopt. Sommige constructies zijn zo intens dat ze spontaan een glimlach op je gezicht toveren. Na lang zoeken vind je het doosje: Emak Bakia. Dat is een band rond ondermeer Abel Hernández, zanger van Migala. Het donkere karakter van deze band zou je als het vertrektpunt kunnen beschouwen maar Emak Bakia gaat verder. Naast de intimistische folknummers die begin en einde sieren, zijn er op Frecuencias de un Rojo Devastador ook melodieuze soundscapes te vinden. Erg mooi.
http://www.kindamuzik.net/recensie/emak-bakia/frecuencias-de-un-rojo-devastador/3923/
Meer Emak Bakia op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/emak-bakia
Deel dit artikel: