Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Sommige mensen komen er mee weg van twee walletjes te eten. Elvis Costello is een van die mensen. Voor zijn hardere rockende werk heeft hij het ene label, voor zijn bijna klassieke kalme, bedaarde materiaal het andere. En dus verschijnt dit album vol pianonummers op het prestigieuze Deutsche Grammophon; voorwaar een platenmaatschappij waarbij je niet meteen aan een rocker als Costello zou denken. Toch ligt de plaat in de schappen. En dat is maar goed ook.
Zat de man vorig jaar nog braaf te wachten totdat de beroepskeuvelaars Barend & Van Dorp hun gasten genoeg doorgezaagd hadden, om vervolgens solo met beatboxje en gierende gitaar zwaar indruk te maken; inmiddels is Costello bijna alleen. Niet de opgepompte in your face rockshows zoals we die vorig jaar in bierhal en Paradiso hebben kunnen zien, maar een man en kompaan Steve Nieve vleugel; met hier en daar spaarzame, bekwame orkestratie. Weg opgewonden standje, weg wrede glimlach. Een vervolg op het prachtige The Juliet Letters en in zekere zin Painted From Memory, in deze lijn past North prima. En op die manier bekeken is When I Was Cruel meer de vreemde eend in de Costello-bijt; het rockuitstapje van de meer klassiek ingestelde singer-songwriter. Maar, wat maakt het uit?
North is een collectie pianoballades. Niet van de rokerige jazz soort, ook niet te klassiek. Pijnlijk dichtbij, zingend zoals hij misschien nog wel nooit geklonken heeft; in zijn mooiste warme, corduroy bariton, als een welkome deken op kille avonden, knispert North in al zijn subtiliteit. Echt een plaat voor de late avonden, met een goed glas wijn en verder niets aan je hoofd. Ingenieuze composities, passende arrangementen; geen eenvoudige kost. Op North vind je geen meezingbare refreintjes, geen simpele breaks of hooks. Wel een sophisticated muzikant met de bagage, het talent en de kunde om vol overtuiging een project als dit tot in de puntjes uit te werken.
Te nauw verweven, teveel een eenheid om losse nummers te bespreken, maakt North juist weer eens duidelijk wat de impact is van een album dat samenhang heeft; tekstueel en muzikaal sferisch. Een indrukwekkende uitwerking die uitstijgt boven de overvloed aan ‘er staan wel een paar aardige liedjes op’ CD’s waarbij we de skipknop meer dan eens nodig hebben. North laat zich juist om die reden ook nauwelijks in delen beluisteren. Het is kortom een totale luisterervaring. Costello vraagt veel van zijn luisteraar, maar legt de lat voor zichzelf niet minder hoog. Allerminst voor de vuist weg gezongen, met technische perfectie én bezieling en met zijn bekende aparte frasering en metrum, laat Costello zijn stem alle hoeken van de studio zien. Zonder schreeuwen, zonder krijsen, zonder drukte te maken. We kunnen blij zijn dat Elvis leeft en zijn unieke platendeal heeft kunnen sluiten. Zo kunnen ook wij als luisteraars meegenieten van die twee walletjes.
http://www.kindamuzik.net/recensie/elvis-costello/north/4375/
Meer Elvis Costello op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/elvis-costello
Deel dit artikel: