Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
"Rock 'n roll is here to stay but who will be left to play", zingt Elliott Murphy. Die woorden schrijft hij in de jaren zeventig, wanneer hij rockiconen als Jimi Hendrix, Janis Joplin, Elvis en Jim Morrison bij bosjes ziet neervallen. Je voelt meteen dat het decor een kale hotelkamer is, met een fles whisky van een goed merk op het nachtkastje. Dat hij overigens niet ironisch is, maar juist een vooruitziende blik heeft, blijkt wel als later bijvoorbeeld ook Kurt Cobain een kogel door zijn hoofd schiet.
Met de wijsheid van nu keert de doorgewinterde rootszanger hier terug naar zijn klassieke debuut uit 1973, Aquashow. In het kort komt het er dus op neer dat hij zichzelf covert. Je hoeft het origineel niet te kennen om te kunnen genieten van de nieuwe arrangementen. De stijl is heerlijk klassiek, als een glimmende Cadillac met Springsteen en Dylan op de achterbank. Maar ja, als die jongens respectievelijk Nebraska of Blonde on Blonde andere jasjes zouden aanmeten, dan zou dat geheid de nodige Kamervragen oproepen. En hoewel Murphy destijds nog als de opvolger van Lou Reed door de muziekpers werd binnengehengeld, is zijn status als artiest altijd redelijk onderkend. Gelukkig lijkt dat nu een beetje in zijn voordeel te werken.
http://www.kindamuzik.net/recensie/elliott-murphy/aquashow-deconstruced/25822/
Meer Elliott Murphy op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/elliott-murphy
Deel dit artikel: