http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Elliott Brood | Tin Type

Elliott Brood schudt de boel flink op.
EP, WeeWerk

Tekst: Ronald Besemer

Publicatiedatum: 04 februari 2006

Elliott Brood heeft de toekomst en klinkt verdraaid veel als een relict uit de tijd van Harry Smiths Anthology of American Folk Music. De werkelijkheid is dat Elliott Brood geen singer/songschrijver is, maar een trio jonge honden uit Toronto, Canada. De drie knapen waren de revelatie van het Roots of Heaven festival vorig jaar, en staan op het punt de muziekwereld te verrassen met hun eerste cd. Tot die tijd genieten we van de zes nummers tellende EP Tin Type, verschenen op het kunstzinnige label WeeWerk.

Wat is er zo goed aan Elliott Brood? Dat moet de puurheid zijn van de rommelige en opwindende liedjes en de voortreffelijke zang, hoe ruw die ook is. Daarnaast speelt de timing van deze release een rol, want het is prettig dat iemand de boel eens flink opschudt nu Will Oldham aan zijn baard zit te plukken en zijn eens zo indringende rammelkuntrie gladstrijkt en de Baptist Generals geruime tijd niets van zich hebben laten horen. Folkmuziek is weer helemaal van nu, maar mag het ietsje minder braaf? Enter Elliott Brood.

Hartverscheurende passie gaat bij Elliott Brood boven geluidskwaliteit en dat is een verademing. ‘Oh Alberta’ en ‘Only At Home’ zijn lekker opzwepend en ‘Edge of Town’ juist zeer ontroerend. Dit is folk, akkoord, maar dan in de levensbrede definitie van de grote Harry Smith. Dock Boggs en The Carter Family kijken van verre toe en zien dat het goed is.