• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Ellen ten Damme | Impossible Girl

Liedjes schrijven niet het grootste talent.
CD, V2/V2

Tekst: Atze de Vrieze

Publicatiedatum: 21 april 2007

De muzikale loopbaan van Ellen ten Damme is minstens zo grillig als de rest van haar carrière. Eind jaren tachtig flirt ze met het conservatorium, in 1994 debuteert ze met een alternatieve popplaat, waarna een tweede album zeven jaar op zich laat wachten.

In de tussentijd voegt ze zich een tijdje bij de Amsterdamse newwaveband Soviet Sex, de laatste jaren treedt ze onder andere op met Udo Lindenberg en flirt ze met theater, jazz en songfestival. Ook haar derde soloalbum brengt haar in een nieuwe richting.

Impossible Girl zelf is allerminst een grillige plaat, ondanks wat de titel doet vermoeden. Ten Damme maakte het album grotendeels met haar vaste muzikale partner Robin Berlijn (ex-Fatal Flowers), drummer Henk Jonkers (onder andere Hallo Venray, Do-the-Undo) en Frans Hagenaars (Excelsior).

Hun muzikale bagage is duidelijk te horen in het geluid: het bescheiden Hollandse indierockgeluid van begin jaren negentig is prominent aanwezig. Ten Damme grijpt verder terug naar klassieke rockacts uit de jaren zeventig, met Fleetwood Mac als meest prominente voorbeeld.

Het geheel laat zich het best omschrijven met de dodelijk term ‘degelijkheid’, al kiest Ten Damme zelf liever voor ‘zonder opsmuk’ en ‘back to basic’. Nadat in 2005 bij haar de diagnose borstkanker gesteld werd, heeft ze behoefte aan temporisering en zelfreflectie. Niet voor niets begint ze dan ook haar plaat met de zin "As I was wondering where this mixed up little life of mine was leading to". Begrijpelijk, maar de pas op de plaats komt haar excentrieke karakter niet ten goede.

De verschillende pogingen als zangeres hebben Ten Damme voorlopig niet de faam gebracht die ze zoekt. Dat zal ook met Impossible Girl niet gebeuren. Van al haar talenten is liedjes schrijven niet het grootste en de gepolijste muzikale koers die ingeslagen wordt, wakkert het enthousiasme niet aan.

Op een paar sterke liedjes na (‘Rabbit’, ‘Old Jeans’) slaagt ze er ook nu niet in een plaat te maken die meer teweeg brengt dan een rimpel in het water. En dat is voor een wervelwind als Ellen ten Damme zonder twijfel niet genoeg. Ook niet nu ze zo bewust de luwte opzoekt.

http://www.kindamuzik.net/recensie/ellen-ten-damme/impossible-girl/15273/
Meer Ellen ten Damme op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ellen-ten-damme