Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De Berlijnse dj Ellen Allien heeft besloten om met Sool een nieuwe weg in te slaan. De beukende tracks maken plaats voor een veel schuchterder vorm van muziek. Muziek om in te verdwalen en die je in de war brengt door gebruikelijke patronen veelvuldig te mijden.
De kracht van Ellen Alliens vierde studioplaat schuilt in het niet kunnen thuisbrengen van wat er precies gaande is. Dit wordt vanaf het begin in gang gezet door field recordings te vermengen met gefabriceerde klanken, waarbij deze op een gegeven moment bijna niet meer van elkaar te onderscheiden zijn. Het is een vervreemdend, maar toch zo menselijk landschap dat dit album blijft bieden gedurende de gehele speelduur.
Sool laat zich niet makkelijk omarmen, maar prikkelt wel voortdurend, wat het album tot iets verleidelijks maakt. Een nummer als 'Bim' blijft maar droogjes voorttikken zonder naar enige vorm van climax toe te werken, maar houdt de geduldige luisteraar zo in toom dat de repetitieve opbouw verslavend werkt. Enkel 'Frieda' is als minimaal liefdesliedje volledig bereid je te omarmen, maar ook dit nummer doet op een positieve manier bijzonder verlegen aan.
Sool is intiem, lieflijk en bescheiden, maar daagt ondertussen de luisteraar in grote mate uit, door soms op de grens van irritatie te balanceren om het vervolgens met een lief cadeautje goed te maken. Fluisterliedjes in minimale technovorm die prikkelen en steeds een stapje voor weten te blijven. Een album om verliefd op te worden.
http://www.kindamuzik.net/recensie/ellen-allien/sool/17274/
Meer Ellen Allien op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ellen-allien
Deel dit artikel: