Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ze heeft haar eigen kledinglijn, runt een platenlabel, is dj en maakt platen. Nee, je kunt niet zeggen dat Ellen Allien niet aan risicospreiding doet. Moet ook wel, want het voorlaatste album Sool van de Berlijnse technodiva was nou niet bepaald een creatief of commercieel succes. Te vaag, te donker, te stuurloos.
Wat dat betreft heeft Dust meer potentie. Al was het maar omdat er volop gezongen wordt door Allien. Niet altijd geweldig, maar het geeft haar vlotte technobeats wel een poppy karakter.
De Duitse flirt op Dust nadrukkelijk met de new wave uit de jaren tachtig. Met een beetje fantasie komt zelfs Chris & Cosey - het Britse pioniersduo in subliminale technopop - als referentie bovendrijven. Al haalt Allien dat hoge niveau bij lange na niet en is een nummer als 'Flashy Flashy (Discolights)' zelfs ronduit bespottelijk.
Elders klinken beginnersakkoorden op de gitaar, een Joy Division-basje of gejatte Pantha du Prince-belletjes.
Maar de mindere momenten zijn allemaal vergeven en vergeten zodra 'Ever' uit de speakers knalt. Een Carl Craigeriaanse technotrack zo fantastisch goed, dat men er in de clubs en op festivals nog maanden op zal dansen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/ellen-allien/dust-3916/20226/
Meer Ellen Allien op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ellen-allien
Deel dit artikel: