http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Ellen Allien | Berlinette

Beste ontregelende popliedjes van het moment.
CD, B Pitch Control

Tekst: Theo Ploeg

Publicatiedatum: 01 juni 2003

In het universum van de 'schitterende miniatuur houseliedjes' is Duitsland de onaantastbare nummer één. Ga maar na: Justus Köncke, Michael Mayer, Martinï Bröss, Sascha Funke en natuurlijk Ellen Allien. Op haar eigen B Pitch Control label verscheen in 2001 het werkelijk sublieme Stadtkind. Eerder bracht zij een handvol mooie 12-inches uit en maakte zij samen met Heiko Laux het fraaie Liebestäter. Maar de Berlijnse is het best wanneer zij zelf de touwtjes in handen heeft. Zo als op haar nieuwe langspeler Berlinette.

Toegeven, de verwachtingen waren vooraf nogal hooggespannen. Stadtkind is immers een briljante plaat. En ja, bij eerste beluistering stelt Berlinette dan ook teleur. Maar na een aantal draaibeurten valt het kwartje. Berlinette is simpelweg geen tweede Stadtkind. Sterker nog, Allien anno 2003 is gewaagder dan ooit. Een gemakkelijke plaat is haar laatste boreling dan ook niet. Berlinette schuurt, beukt en ontregelt, maar klinkt bovenal toegankelijk. Een gouden combinatie die het schrijversduo Allien en Zilske gemakkelijk af lijkt te gaan.

Berlinette mag dan iets harder en gemener uitvallen, de basis is dezelfde als op Stadtkind: de aanstekelijke melodie en de fraaie, rustige zang van de overigens beeldschone Allien. Dat laatste - zingen dus - doet ze met mate in Engels en Duits. Waarbij dat laatste het beste uitpakt aangezien het haar sprookjesachtige liedjes meer kracht bijzet. Maar ook de liedjes zonder zang zijn van grote schoonheid. Allemaal voorzien van atmosferische melodieën, nijdige baslijnen, doorgaans niet erg dominante beats en ontregelende laagjes vervormd geluid. En dat kan ook best Allien zang zijn zoals in het diepe 'Abstract Pictures' waar haar stem flink door de mangel wordt gehaald.

Berlinette is experimentele popmuziek. Ingetogen gekte met een heerlijk hypnotiserend jasje. Ergens tussen Moloko, Laub en Martinï Bröss in. Dat maakt de sound van Allien eigenlijk vooral uniek. En wonderschoon. Want waar hoor je tegenwoordig nog fantastische ontregelende liedjes als 'Erdbeermund' (eerste single), 'Alles Sehen' en 'Augenblick'? Precies. In Berlijn. Bij dame Ellen Allien om precies te zijn. Sublieme plaat.