Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In thuisland Engeland is No Turning Back alweer een half jaar uit. De rest van Europa moet het zonder doen. De kans dat dat op korte termijn verandert is erg klein, en dat is zonde. Elite Force is namelijk Simon Shackleton die als één helft van Lunatic Calm (jammer genoeg uit elkaar) al garant stond voor twee uitstekende platen op het grensvlak van rock en dance. Zijn danceproject Elite Force ademt dezelfde sfeer. Daar zit 'm natuurlijk juist het probleem. De sound die Shackleton neerzet is namelijk verre van populair in ons land. Gretig mixt hij rave, progressive, rock en breakbeat door elkaar. Daarbij laat hij zich vooral beïnvloeden door Amerikaanse funky en progressive breaks. De muziek zeg maar die de Chemical Brothers en nu-skoolproducer Rennie Pilgrem een duw in de goede richting gaf. Elite Force heeft dan ook wat weg van Amerikaanse acts als The Crystal Method en Überzone, maar ligt beduidend dichter bij rock. 'Ring of Fire' bijvoorbeeld zou niet misstaan op een Lunatic Calm-plaat, ander materiaal doet denken aan het opzwepende werk van Sneaker Pimps, alweer zo'n band met wie het in Nederland maar niet wil lukken. Toch zoekt Shackleton het op No Turning Back vooral in de snellere breakbeat doorspekt met acidbliebjes, voorzien van diepe bassen en allerlei dubbele lagen. Muziek die dansbaar én geestverruimend is op hetzelfde moment. Volgende maand verschijnt er weer een nieuwe 12-inch van Elite Force op het Britse TCR-label. Laten we hopen dat No Turning Back hem toch wat bekendheid geeft op het vasteland. Zijn muziek verdient het.
http://www.kindamuzik.net/recensie/elite-force/no-turning-back/5242/
Meer Elite Force op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/elite-force
Deel dit artikel: