Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Eleni Mandell: een zangeres met een zeer liefelijk en dromerig stemgeluid. Binnen het genre folkmuziek is haar zang misschien niet heel extreem, zoals die van - groot voorbeeld en brulboei - Tom Waits of vrouwelijke collega's als Dayna Kurtz. Dat ze geen opvallende verschijning is, wil overigens niet zeggen dat de vanuit Los Angeles opererende geen goede zangeres is. Mandell weet wel degelijk een bijzonder verfijnde een aangename klank te produceren.
Uit de begeleidende biografie valt op te maken dat Mandell opgroeide met de punkmuziek van de jaren tachtig. De ommekeer - naar folk, country en andere muziek uit de oude doos - is niet zo heel verrassend, dat zie je bij meer muzikanten en liefhebbers van hardere muziek. Retro is de nieuwe punk. Bovendien was het niet alleen de tijd van The Sex Pistols en The Ramones, want ook iemand als Rickie Lee Jones, die toentertijd furore maakte met haar onovertroffen debuut, moet vroeg of laat op Mandells pad terecht zijn gekomen.
Zo diep als Rickie Lee Jones op Rickie Lee Jones graaft Mandell dan weer niet in haar ziel, maar het valt toch zeker niet te ontkennen dat de zweem van nostalgie op Dark Lights Up volledig in lijn ligt met de eerste plaat van Jones. Daarbij dekt de albumtitel de lading volledig met lichtvoetige kroegjazz, waarin uiteraard een hoofdrol is weggelegd voor de vocalen. De geur van sigarettenrook en alcohol is wat minder aanwezig. Bij Mandell draait het vooral om de romantische sfeer. Niets mis mee uiteraard, tenzij je moeite hebt met het brave karakter.
http://www.kindamuzik.net/recensie/eleni-mandell/dark-lightens-up/26176/
Meer Eleni Mandell op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/eleni-mandell
Deel dit artikel: