Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Bij het vertrek van bassist Tim Bagshaw en drummer Mark Greening direct na een turbulente tour in 2002 die ze ook nog even naar 013 bracht, leek Electric Wizard voorgoed verleden tijd. Maar zanger/gitarist/mastermind Justin Osbourne zette door, ondanks tegenslagen als verslavingen, gehoorklachten, nierproblemen en meer speculatie. De naam Electric Wizard leek haast vervaagd tot een heus cultfenomeen, toen Jus plots zijn nieuwe, vijfde Electric Wizard-plaat aankondigde in een nieuwe line-up. Het kakelverse doommonster draagt de veelzeggende titel We Live en blijkt een plaat waar we niet snel over uitgepraat zullen raken.
We Live klinkt in wezen niet zoveel anders dan het overige plaatwerk; hij voelt alleen zo verdomd vreemd aan. De gekte, de psychedelica, de wanhoop en het getier zijn ditmaal achterwege gelaten maar toch blijken hun riffs nog voldoende THC-gehalte in zich te hebben om de CD in de lade te zien gloeien. We Live klinkt nog altijd even spontaan en losjes als meesterwerken Come my Fanatics… (1994) en Let Us Prey (2002) maar de insteek is dit keer heel anders. Het geluid is wat beter uitgebalanceerd en het geheel doet wat coherenter aan. Niet dat Electric Wizard plots een commerciëlere koers vaart maar simpelweg omdat ex-Iron-drummer Monkey Justin Greaves de stokjes wat beter in de vingers heeft dan blower Mark Greening. Dit zorgt voor een wat bredere sound waarin helaas wel de maniakale gekte ten tijde van vooral de moeilijk verkrijgbare EP Supercoven vrijwel is verdwenen.
De spanning zit 'm dit keer niet in de breedte waarover de zware riffs zijn uitgesmeerd - dit album heeft een meer introspectief karakter. Dynamiek en diversiteit waren voorheen nooit woorden die waren te rijmen met het bandje Electric Wizard. Maar We Live klinkt gedreven en bovenal spannend omdat het geluid en de arrangementen uitdagen. Op deze plaat wordt echt gemusiceerd. Met dezelfde organische flow als bij het onvoorstelbare blowerscollectief dat Electric Wizard ooit was, maar nu meer gefocust op het eindresultaat. Wat de muziek net iets toegankelijker maakt, mede door de verbeterde zang van Osbourne. Zonder de oude fans te verliezen overigens. Want we hebben het hier immers nog steeds over loodzware doommetal. Maar toch heb ik het gevoel dat We Live een overgangsplaat is. De toekomst zal uitwijzen of We Live werkelijk Electric Wizards Dopes to Infinity zal blijken.
http://www.kindamuzik.net/recensie/electric-wizard/we-live/6571/
Meer Electric Wizard op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/electric-wizard
Deel dit artikel: