Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Harde muziek uit Japan heeft altijd iets vertederends. Bij de voorkant van Hellhounds Tokyo Flying V Massacre kan je niets anders doen dan tranen met tuiten lachen. En in een andere hoek van de gitaar: zou Mono echt zo bijzonder zijn wanneer het uit, pakweg, Amerika komt? Ook Electric Eel Shock heeft altijd meer vertedering opgeroepen, dan dat er werd opgekeken naar de kwaliteit.
En dat is ook geen probleem, er mag ook eens gelachen worden. Mono is bloedserieus, en bij Hellhound ligt de waarheid ergens in het midden. Maar bij Electric Eel Shock is er geen twijfel over mogelijk: de lol heerst. Anders ga je niet met een sok om je lul en met vier stokken in je hand achter een drumstel zitten.
Deze drummer heeft de stokken neergelegd, en het lijkt erop dat dit weerslag heeft op de muziek. Want Electric Eel Shock presenteert zich iets serieuzer dan op zijn voorgangers. Minder over the top hardrock en iets meer blues en stoner. Maar natuurlijk mag er ook nog gelachen worden. De Japanse tongval in de Engelse teksten ('Big Mistake') begint bijna beschamend te worden, en de cover van 'Lovin' You' van Minnie Riperton is te absurd voor woorden.
Tekenend is het dan ook dat de liedjes met de Japanse teksten het sterkst uit de verf komen. 'Dice De Try!' is een klinkend voorbeeld van de meer funky stonerweg die de Japanners zijn ingeslagen. En wanneer ze zulke nummers blijven schrijven, kunnen ze nog wel een tijdje vertederen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/electric-eel-shock/transworld-ultra-rock
Meer Electric Eel Shock op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/electric-eel-shock
Deel dit artikel: