Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Nomen est omen, of hoe een titel boekdelen kan spreken. Adikia is een godheid uit de Griekse mythologie en geldt als de verpersoonlijking van het onrecht. Haar opponent Dike, toonbeeld van de rechtvaardigheid, heeft het dan ook constant op haar gemunt.
Ekkehard Ehlers is als onderdeel van de Duitse muzikale avant-garde vooral gekend om zijn elektronische experimenten. Op Adikia wordt Ehlers bijgestaan door een klein leger aan muzikanten, die met klarinet, viola da gamba, dubbele bas, viool, stem en percussie voor een uitgebreid klankenpalet zorgen.
Adikia bestaat uit één nummer, dat over ruim zesentwintig minuten uitgesponnen wordt. Gedurende deze tijdspanne neemt Ehlers de luisteraar mee op een abstracte tocht die op zijn minst postmodern genoemd kan worden. Adikia bestaat in zekere zin uit opeenvolgende hoofdstukken waarbij in een eerste gedeelte donkere soundscapes doorspekt worden met details uit het aanwezige instrumentarium. Na tien minuten weerklinkt het dominante, warme geluid van de viola da gamba, alsof er een tweestrijd wordt uitgevochten tussen goed en kwaad, wat Ehlers vertaalt naar de subjectieve gevoelens die de klanken oproepen.
Vervolgens daalt de abstractie weer neer totdat rond de negentiende minuut gastmuzikant Todosch een indringende klaagzang aanheft die voor de synthese van het nummer kan doorgaan. Adikia is een bevreemdende collage van klanken en sentimenten.
http://www.kindamuzik.net/recensie/ekkehard-ehlers/adikia/23288/
Meer Ekkehard Ehlers op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ekkehard-ehlers
Deel dit artikel: