Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Iedereen mag mij van combineren wat hij wil, maar wat Ekkehard Ehlers presteert gaat mijn pet te boven. Op A Life Without Fear wordt authentieke bluesklassiekers als 'Ain’t No Grave' en 'A Second Fire' door een piepjes- en kraakjesfilter gehaald. De samenhang ontgaat me totaal. Later op het album worden trompet en mondharmonica bij het hoorspel betrokken. Ook met die toevoegingen gaat in 'Nie Wieder Schnell Sagen' wederom de muzikale reis nergens heen. In 'Misorodzi' mag een man van een Afrikaanse bosjesstam zijn keelklanken bijdragen, maar ook dat raakt kant nog wal.
Pas op 'Maria & Martha' komt Ekkehard Ehlers los. Deze uiteenzetting duurt maar liefst bijna negen minuten en voor het eerst vibreert het klankenspel daadwerkelijk naar een hoogtepunt, eindelijk blijkt dat de authentieke instrumenten een fatsoenlijke cohesie aan kunnen gaan met het gekraak en gepiep van versterkers. Op 'Meeresbeschimpfung' wordt een piano van stal gehaald en de sterke lijn van de vorige compositie nog even vier minuten doorgetrokken, maar op 'O Death' is de mislukte aanpak van het begin van het album weer terug.
Twaalf minuten goede muziek op een totaal van 45 minuten is wat karig en daarom is A Life Without Fear te betitelen als een mislukt experiment.
http://www.kindamuzik.net/recensie/ekkehard-ehlers/a-life-without-fear/12612/
Meer Ekkehard Ehlers op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ekkehard-ehlers
Deel dit artikel: