• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Eileen Rose | Be Many Gone

Opvallend breed palet.
CD, Holy Wreckords/Bertus

Tekst: Maurice Dielemans

Publicatiedatum: 20 mei 2014

Op dit album tref je zoveel verschillende stijlen en invloeden aan dat het soms lastig is om een eigen identiteit te ontdekken. Door haar vorige platen, zoals de voorganger uit 2009, Luna Turista, heeft men Eileen Rose (niet te verwarren met countryzangeres Caitin Rose) gelukkig al een beetje kunnen leren kennen. Dankzij een doorleefd stemgeluid wordt de veelzijdige zangeres onder meer gezien als de vrouwelijke Bruce Springsteen. Ook de naam van Marianne Faithful is al eens gevallen.

Met deze nieuwe plaat komen er alleen nog maar meer referenties bij. Zo opent Rose op Dylanesque wijze met 'Queen of the Fake Smile', om daarna croonend verder te gaan met de countrybluesballads 'She's Yours' en 'Prove Me Wrong'. Tegelijkertijd is het niet moeilijk om hier iets van de huiskamerjazz van Norah Jones in terug te horen. Nog niets eens halverwege de cd schakelt de zangeres uit Nashville net zo makkelijk over naar Zuid-Amerikaanse sferen.

Het hoogtepunt van de cd is het mariachigetinte 'Each Passing Hour', compleet met accordeon en zang van niemand minder dan Pixiesvoorman Frank Black. Natuurlijk is een enkele cd veel te kort om alle muziekstijlen van de afgelopen honderd jaar langs te laten komen, maar Rose komt zo toch een heel eind met een opvallend breed palet aan Amerikaanse rootsvarianten.

http://www.kindamuzik.net/recensie/eileen-rose/be-many-gone/25020/
Meer Eileen Rose op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/eileen-rose