Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het verhaal van de Ebony Rhythm Band is er een zoals er vele zijn. Eind jaren zestig nam de funkgroep uit Indianapolis één zeveninchsingle op voor een plaatselijk label, om vervolgens in de vergetelheid te raken. Maar meer dan dertig jaar later is die ene single een veelgezocht verzamelobject bij liefhebbers van rauwe funk.
Twee van die liefhebbers zijn labelmanager Egon en eigenaar Peanutt Butter Wolf van Stones Throw. In 2001 stelden zij een voorbeeldige verzameling rauwe funktracks samen, met volkomen onbekende funkbands uit het zuiden van de VS: The Funky 16 Corners. Drie korte fragmenten van de Ebony Rhythm Band vinden we op die verzamelaar, bij elkaar niet meer dan twee minuten. Vier jaar later presenteert Stones Throw een verzamelaar vol nooit uitgebrachte opnames, voorzien van een liefdevol geschreven levensverhaal.
Het is het verhaal van de vaste studioband van Lamp Records uit Indianapolis. Labelbaas Herb Miller was niet in staat de band te betalen, want daar was simpelweg geen geld voor. Wat hij uiteraard wel kon bieden was studiotijd, en daar maakte de band dan ook gebruik van. Het resulteerde in jams, fragmenten (een aantal ervan werden gebruikt op eerder genoemde verzamelaar), een aantal covers en een paar stand out funktracks. Bij gebrek aan een goede zanger vrijwel geheel instrumentaal. De rol van de stem wordt veelal overgenomen door het orgel van John R. ‘Ricky’ Jackson, waardoor de stijl van de band in de traditie past van beroemde toetsenisten als Booker T., Jimmy Smith en Richard ‘Groove’ Holmes.
Zoals gezegd: één single bracht de groep daadwerkelijk uit. Het was een gelegenheidsopname. De burgemeester van Indianapolis schreef een wedstrijd uit in het kader van zijn antidrugscampagne. Plaatselijke bands konden deelnemen door over het onderwerp een nummer te schrijven. De bijdrage van de Ebony Rhythm Band bestond uit een van de weinige vocale tracks die de groep ooit opnam: ‘Drugs Ain’t Cool’. Het is een geweldige track, maar b-kant ‘Soul Heart Transplant’ is nog veel geweldiger. De Ebony Rhythm Band won de wedstrijd, en speelde het bijbehorende concert geheel in stijl: knetterstoned.
Onder de andere negen tracks vinden we een cover van Doors-klassieker ‘Light My Fire’, een aantal tracks die de band opnam voor vocale groepen als The Vanguards en The Pearls, en vooral veel sprankelende funk. Mede dankzij de low profile opnametechniek klinken de tracks rauw en ongepolijst. De groep was zeer geïnspireerd door psychedelische rock, en op een van de hoesfoto’s is de band te zien in lange Funkadelic-achtige gewaden.
In 1970 kwam er een einde aan de samenwerking tussen de Ebony Rhythm Band en Lamp Records. Vijfendertig jaar later ligt er een fraai document met een mooi verhaal: Soul Heart Transplant: the Lamp Sessions.
http://www.kindamuzik.net/recensie/ebony-rhythm-band/soul-heart-transplant-the-lamp-sessions/10460/
Meer Ebony Rhythm Band op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ebony-rhythm-band
Deel dit artikel: