http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Easy Aloha's | Cashmere Cat

Een cd waar je je vingers onmogelijk aan kunt snijden.
CD, Dox/Coast to Coast

Tekst: Atze de Vrieze

Publicatiedatum: 03 maart 2006

Wie had dat ooit gedacht. De Easy Aloha’s zijn terug. Een jaar of tien geleden alweer waren ze met hun dj-sets vol easy tune en exotica een kleine sensatie in de RoXY en op festivals als Pinkpop en Lowlands. Zelfs internationaal waren de Easy Aloha’s ineens een veelgevraagde act. Samen met Arling & Cameron maakte het duo in 1996 de fijne kitschsingle ‘Aloha’. Ondanks die ‘successen’ verscheen er nooit een volwaardig album van het duo. Tien jaar later zijn Bas Albers en Gerard Janssen weliswaar brave huisvaders, maar is die cd er toch maar mooi gekomen.

Het is de Easy Aloha’s duidelijk menens met hun comeback. Naast het album Cashmere Cat schrijven de heren tegenwoordig in het nieuwe muziekblad Wah Wah, en er verschijnt een boek met de welluidende titel Zeepaardje met een Hoed op. Het is een boek over smaak, en dat is uitermate toepasselijk. Het succes van de Easy Aloha’s is per slot van rekening volkomen te danken aan het feit dat zij er over dat onderwerp eigenzinnige ideeën op na houden.

Naast de Easy Aloha’s zijn drie mensen prominent aanwezig op Cashmere Cat: voormalig Treble Spanker ‘Phantom’ Frank Gerritsen, saxofonist Benjamin Herman en zangeres Soefi Syluwa. Dat maakt alles bij elkaar een fraai team, en Cashmere Cat steekt dan ook prima in elkaar. Niemand hoeft de Easy Aloha’s bovendien te vertellen hoe goede easy tune moet klinken: gelikt, warm prikkelend, volkomen ongevaarlijk. Surf, easy listening, Oosterse muziek, jazz, hawaïmuziek: alle mogelijke soorten behangmuziek komen voorbij. Uiteraard is een scherp randje in geen velden of wegen te bekennen. Met name uptempotracks als ‘Pori Ki’ en ‘Mmm Aha’ zijn de moeite meer dan waard. Leuke niks-aan-de-hand-plaat dus, al is het natuurlijk zeer vraag hoeveel mensen spontaan voor deze plaat naar de winkel gaan rennen.