Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Tijdens de editie-2014 van het festival Eurosonic oogde de jonge Brit William Boyle, alias East India Youth, als een onberispelijke bankmedewerker in zijn nette pak. Met gitaar, knoppen, keyboard en laptop zocht hij muzikaal wél het avontuur met fraai gelaagde ambient, chill- of synthwave. Met melancholieke soundscapes en dito zang riep hij op momenten zijn landgenoten van XTC in herinnering. Op zijn fraaie debuutplaat Total Strife Forever toont hij zich een waardige muzikale kameleon.
Boyle gaat van start met 'Glitter Recession', een uitermate beeldend klavecimbelachtig synththema dat zo als achtergrond kan dienen bij een tv-documentaire over bijvoorbeeld vervallen steden. Hetzelfde geldt voor het daaropvolgende, machinale 'Total Strife Forever I'. De twee nummers vormen de opmaat van het uitbundige, rave-achtige 'Dripping Down' waarin Boyle, in de beste jarentachtigtraditie, onderkoeld zingt over nieuwe liefdes.
De rest van het elf composities tellende Total Strife Forever verdeelt hij in bovengenoemde scheiding tussen dansbare nummers en ambientachtige, licht-experimentele soundscapes. East India Youth laat daarin horen een meester te zijn in het scheppen van beeldende sferen die het midden houden tussen euforisch en zomers melancholiek.
Boyle slecht daarin de muren tussen rock en elektronische muziek, en wie dat op een boeiende en geloofwaardige manier voor elkaar krijgt, verdient alle lof. Toch komen sommige nummers ietwat schetsmatig over en de overgang van uitbundig naar sfeervol is soms nogal drastisch, zodat de plaat enigszins stuurloos overkomt. Maar voor wie houdt van muzikaal avontuur op de grens van rock en elektronisch, is Total Strife Forever van harte aanbevolen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/east-india-youth/total-strife-forever/24738/
Meer East India Youth op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/east-india-youth
Deel dit artikel: