Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het zijn bezige baasjes, gitarist Kevin Hufnagel en bassist Colin Marston van Dysrhythmia. Niet alleen spelen ze de meest complexe sterren van de hemel in deze band, ze zijn sinds enkele jaren ook nog lid van avantdeathmetallers Gorguts. Marston is daarbij (als gitarist) ook een coremember van Krallice, een van de meest vooruitstrevende en actieve blackmetalbands van de laatste vijf jaar.
En dat terwijl in elke band meer noten per minuut worden gespeeld dan bij andere bands op een heel album. Het vergt uithoudingsvermogen, maar vooral ook creativiteit om al die noten eruit te laten komen zonder dat het verzandt in een nietszeggende brei. Om het al direct duidelijk te maken: Test of Submission is bepaald geen nietszeggende brei.
Dysrhythmia speelt een hoogst eigenzinnige vorm van avantmetal: instrumentaal, progressief, jazzy, complex. Het accent lag vroeger wellicht iets meer op jazz en mathematische precisie, maar die factoren zijn nu volledig opgegaan in een wat zwaarder totaalgeluid – wellicht niet zo vreemd als de leden zich ook vermaken in Gorguts en Krallice. Is dat erg? Niet bepaald. De ritmes vliegen van traag naar blastspeed en weer terug binnen een halve minuut, de even bizarre als aanstekelijke riffs vliegen je om je oren, de melodieën zijn een stuk prominenter geworden (de invloed van Krallice?), en de hoogst intensieve muziek luistert eigenlijk best heel prettig weg. En dat is hoogst opmerkelijk voor dit soort avantgardistische metal.
Is Dysrhythmia nu geschikt voor iedereen? Verre van. Moeilijke metal heeft niet de meest uitgebreide fanbase, maar deze band moet zowel fans van Krallice alsook Animals as Leaders makkelijk kunnen aanspreken, beiden groot en bekend in hun eigen subgenre. Prachtband.
http://www.kindamuzik.net/recensie/dysrhythmia/test-of-submission/23155/
Meer Dysrhythmia op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/dysrhythmia
Deel dit artikel: