http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Dying Fetus | War of Attrition

Dying Fetus houdt grote schoonmaak.
CD, Relapse/Suburban

Tekst: Martÿn ter Haar

Publicatiedatum: 15 maart 2007

War of Attrition telt slechts acht nummers; schijnbaar waren de afgelopen vier jaar niet de meest inspiratievolle uit het leven van John Gallagher. Die indruk wordt nog eens versterkt door de clichématige songtitels. ‘Fate of the Condemned’, ‘Raping the System’, ‘Ancient Rivalry’: het is allemaal zo voorspelbaar en voor de hand liggend, dat het lijkt alsof ze met een computerprogramma gegenereerd zijn.

De voortekenen zijn echter bedrieglijk: waar death metal anno 2007 nogal eens de neiging heeft te verzanden in saaie krachtpatserij, daar levert Dying Fetus met War of Attrition een gefocuste, compacte en goed lopende plaat af. De technische hoogstandjes zijn er nog wel allemaal, maar ze staan op War of Attrition altijd in dienst van waar het om draait: wreed beuken.

Ook in de productie wordt meer effect bereikt door het er allemaal iets minder dik op te leggen; een wat droger dan gebruikelijk geluid geeft War of Attrition een extra dot punkachtige agressiviteit. Bijkomend voordeel is dat de instrumenten beter van elkaar te onderscheiden zijn dan bij een plaat waarop alles zo vet en zwaar mogelijk is gemixt. Zwak punt blijft de wat monotone blafgrunt van Gallagher.

Het lijkt erop dat Dying Fetus de periode tussen Stop at Nothing en War of Attrition heeft gebruikt om te analyseren wat de kern van de muziek is en wat overbodige ballast. Dat resulteert in een plaat die niet vernieuwend of verrassend is, maar wel helemaal op scherp staat.