Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ik vraag het me toch af: zou superster Dwight Yoakam bewust gekozen hebben voor een kleiner maar bijzonder levendig label als New West? Of zou hij gewoon gedumpt zijn door de grote platenbonzen, zoals zoveel collega's.
Natuurlijk, vrienden, Yoakam is niet zo'n heel erge gladjanus als Garth Brooks, maar toch heeft hij wel een beetje de looks en trekjes van die louche Nashville-figuren. Kijk bijvoorbeeld eens naar de hoes, waarop een Yoakam in grijs maatpak allerlei verleidelijke poses aanneemt. Op een van de foto's staat hij in een donkere steeg. Dat moet hij maar niet proberen in Amsterdam.
Maar goed, Blame the Vain zou zijn terugkeer moeten zijn naar de onbespoten roots van countrymuziek. Je zou je kunnen afvragen of zijn fans, die in juli massaal naar het Butterfly Country Festival in Emmen trekken, daar echt op zitten te wachten. Gelukkig voor hen is Blame the Vain geen drastische koerswijziging, al zijn de meeste nummers misschien net even iets harder en ruiger gevallen.
Yoakam maakte zo'n zeventien albums in twintig jaar tijd. Platen waarop hij schaamteloos flirt met de commerciële countrymuziek uit Nashville. En toch weet hij daar ook z'n eigen draai aan te geven door z'n Telecaster misschien net iets feller te laten klinken. Variatie is de man toch vreemd, want Blame the Vain is vrijwel alleen met een dozijn van die vertrouwde en up-tempo honky tonk-songs gevuld.
Dus: mocht u in juli een weekeindje willen line-dancen in Emmen, dan kunt alvast oefenen met dit rauwe plaatje.
U begrijpt het: ik ben die maand niet in de buurt.
Zoals gezegd: Dwight Yoakam speelt 10 juli op het Butterfly Country Festival in Emmen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/dwight-yoakam/blame-the-vain/9838/
Meer Dwight Yoakam op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/dwight-yoakam
Deel dit artikel: