Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Downset was begin jaren negentig één van de eerste bands die rap met metal mengde. Voor die tijd een zeer originele en opzwepende combinatie. Tegenwoordig is Downset één van de laatste bands in het uitgemolken genre.
Dat kan een handige en unieke positie opleveren. De meeste andere rapmetalbands maken tegenwoordig laaggestemde stuiterriffs met dj’s (of je ze hoort is een andere zaak…) en in zelfmedelijden verzuipende zangers. Downset benut die positie echter niet en imiteert alleen maar riffs van Tom Morello. De woede die Rage Against The Machine zo aanstekelijk maakte, wordt helaas vergeten.
Origineel is de band hooguit bij ‘Smiles and Cries’, waarin de latinoroots van de leden naar voren komen. Ook het pakkende ‘Forever’, dat van alle songs vreemd genoeg het dichtst bij RATM zit, is een aanrader. Alle agressie die de rest van de cd ontbeert, is in dit nummer samengebald. Die andere songs zijn overigens niet slecht, maar ook niet goed. Typisch een kwestie van ‘net niet’.
Wie verlangt naar de goede oude tijd van ‘Fuck you, I won’t do what ya tell me’ heeft aan Universal een degelijke nostalgische trip. Maar nieuwe fans, dat zit er niet in voor Downset. Daarvoor is het crossovergenre al te veel uitgemolken door tweederangs bands. En nu dus ook door één van zijn grondleggers.
http://www.kindamuzik.net/recensie/downset/universal/6995/
Meer Downset op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/downset
Deel dit artikel: