Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het probleem met bands die kiezen voor chaos en grenzeloos raggen is vaak dat ze moeite hebben om de boel in de hand te houden. Logisch, het heet niet zomaar grenzeloos. Down I Go hanteert echter andere regels.
This is Disastercorebestaat namelijk uit dertien keer heerlijk gecomprimeerde gekte met een interessant algemeen thema dat de boel in elk geval tekstueel kadert: wereldrampen. En dan krijg je titels als ‘Let’s Not Make Big Balloons Again’ en ‘And Your Grandparents (Slowly Die)’. Voorwaar een geknipt concept voor muzikale idioterie.
Muzikaal zwabbert This is Disastercore van Mike Patton naar The Blood Brothers naar Botch naar The Melvins en – niet onbelangrijk – elk liedje is voorzien van minstens één lekkere, zware riff. Het gekozen pad is nu eens niet dat van mathcore, van atonaal of dissonant. Niet chaos als uitgangspunt, maar chaos als middel in liedjes die wel degelijk structuur durven te hebben.
Alles daaromheen botst, duwt en rukt naar alle mogelijke richtingen. Dit levert veel geslaagde ideeën op, maar net zo goed ’n paar mislukkingen. Het risico dat de band neemt is net zo goed het risico voor de luisteraar en juist dat maakt een album als This is Disastercore zo boeiend.
http://www.kindamuzik.net/recensie/down-i-go/this-is-disastercore/14814/
Meer Down I Go op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/down-i-go
Deel dit artikel: