Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het is een genot om Martin Dosh live aan het werk te zien. Als de rust zelve zetelt hij zich temidden van een hoop akoestische instrumenten en een flinke batterij elektronica. In alle bescheidenheid en verscholen onder zijn petje drumt hij, speelt hij gitaar en toetsen en focust hij zich op zijn knoppen alsof het zijn rustmoment van de dag is. Op cd weet hij dat gevoel wederom in volle glorie te laten klinken.
Dat de Amerikaan inmiddels vader van een gezin is, deed de knutselwerkjes van rebelse beats en lo-fi hiphop twee jaar terug al (op Pure Trash) muteren in meer speelse, psychedelische werkstukken met een jazzy feel. Op The Lost Take trekt de multi-instrumentalist het filmische aspect door tot het ultieme zondagochtendgevoel; dat van tussen slapen en wakker worden in. Alsof de maker van dit werk nog steeds in de wolken is van de op zijn eerdere platen beschreven vadervreugde.
Het gaat in ieder geval niet ten koste van zijn muzikantenbestaan, want met ontzettend knappe ritmepatronen die volgegoten worden met dromerige geluiden, is dit absoluut een van de beste platen die hij ooit gemaakt heeft. Violen, gitaren, piano’s, lo-fi synthesizers, blazers en klokkenspellen natuurlijk, waarmee het veelal geschikt wordt voor de kinderkamer.
Intelligente kinderkamermuziek, dat wel. Want ook als volwassene is het zwaar genieten van deze gelukzalige klankenwolkjes.
http://www.kindamuzik.net/recensie/dosh/the-lost-take/14294/
Meer Dosh op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/dosh
Deel dit artikel: