Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het vorig jaar verschenen Northern Classic was precies dat, een klassieker vol betoverend geluid-als-sneeuw, koud en toch intiem. Met Late lijkt Donna Regina op het eerste gehoor wat minder toegankelijke paden te bewandelen: de toon is donkerder, een gevoel van melancholie overheerst wat zijn neerslag vindt in de teksten die de kinderlijke verwondering hebben ingeruild voor nostalgie en het realiteitsprincipe van de volwassenheid ('Not a Girl Anymore' zoals een titel verraadt.) De schaduwtonen doen Donna Regina goed want Late is na meerdere luisterbeurten waarschijnlijk een betere en veelzijdigere plaat dan Northern Classic.
Het vermengen van droompop met techno wordt hier geperfectioneerd en op verschillende manieren uitgewerkt. Zo is 'You Better Believe' een subliem liedje, vol subtiele ritmes, akoestische gitaar en zachte blazers, terwijl op 'Bad Chemistry' een zacht dub wordt verweven met xylofoon en tedere achtergrondruis. Zacht, teder zijn sleutelwoorden in het Donna Regina-universum en dat geldt ook voor de stem van Regina Janssen die zich ergens in de driehoek Hardy-Nico-Sadier bevindt, fluisterende "zwakke" stemmen die altijd het meest emotioneren.
Late is een compleet album, kent geen zwak moment en twee opvallende nummers die een andere draai geven aan de formule. Afsluiter 'Chemistry' is een negen minuten durende drone die doet denken aan My Bloody Valentine en Spacemen 3 op hun dromerigst, het geluid van de laatste wegkabbelende MDMA-golven. 'Aimes-tu' is de voorheen onvoorstelbare combinatie van Françoise Hardy en de Underground Resistance van 'Sometimes I Feel Like', totaal 21ste-eeuwse popmuziek. Een plaat vol kleine extases, twinkelende poëzie en pastorale technologie.
http://www.kindamuzik.net/recensie/donna-regina/late/4191/
Meer Donna Regina op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/donna-regina
Deel dit artikel: