Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wat waren we ondersteboven van zijn warme americana-album We Built a Fire uit 2002, en nu keert Donal Hinely terug met het kakelverse Giants, een album dat op het eerste gehoor wat losser en misschien zelfs vrolijker klinkt.
Opener en titelnummer 'Giants' is meteen de beste song van het album. Hinely heeft een vertrouwde stem, die als twee druppels water op die van Robbie Fulks lijkt. Zoals bij de meeste singer-songwriters uit Texas reflecteren ook Hinely's messcherpe songteksten zijn politieke meningen en persoonlijke gevoelens. Soms kan hij cynisch uit de hoek komen, zoals in het wat melige 'Before Music Was a Product', maar meestal staat hij toch heel dicht bij de mensen met zijn hartverwarmende songs.
Vergeleken met We Built a Fire lijkt Giants wat kaler. Zo horen we meestal alleen Hinely en zijn akoestische gitaar in de twaalf oersimpele liedjes. Een sporadische poging tot rocken in 'You and Me' pakt minder goed uit, maar dat herstelt hij weer met het gemeen klinkende 'Talkin' Cheap Trick Blues' en het gedreven maar minder noodzakelijke 'Adelaide'.
Toch is het mede door David Henry (Josh Rouse, Cowboy Junkies) geproduceerde en reuzegoede Giants weer een bijzonder exportproduct uit onze favoriete muziekstaat Texas en lijkt de Texaanse intellectueel Hinely steeds meer vrienden te maken aan de andere kant van de Atlantische oceaan.
http://www.kindamuzik.net/recensie/donal-hinely/giants/11196/
Meer Donal Hinely op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/donal-hinely
Deel dit artikel: