• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Don Caballero | World Class Listening Problem

Van frontlinie naar (de betere) middenmaat.
CD, Relapse/Suburban

Tekst: Hans van der Linden

Publicatiedatum: 28 april 2006

Verwondering overviel ons toen we hoorden dat Don Caballero nog bestond. Rond de band die in 1991 door drummer Damon Che in het leven geroepen werd, was het immers al een tijdje windstil en het lidmaatschap van gitarist Ian Williams aan Battles wierp de gedachte op dat het met de instrumentale gitaarescapades van Don Caballero wel eens definitief gedaan zou kunnen zijn.

Niets blijkt minder waar. Damon Che, het enige overblijvende lid uit de vorige eeuw, zocht nieuw personeel en tekende de lijnen uit die anno 2006 voor Don Caballero van kracht zouden zijn. Het nieuwe werk, wat onder de noemer World Class Listening Problem uitgebracht wordt, komt ironisch genoeg op Relapse uit, een label dat in de regel toch grossiert in metal en aanverwanten. Daar wringt nu net de schoen. Waar de gemene gitaarhalen het oude werk, waarbij naast 2 en American Don toch voornamelijk de klassieker What Burns, Never Returns in de kijker springt, nog domineerden, lijkt het recente werk wat meer tussen de plooien van het hedendaagse muzikale landschap te vallen.

Misschien ligt het aan het intussen veranderde muzikale landschap maar Don Caballero heeft blijkbaar een verschuiving doorgemaakt van de avantgarde voorhoede, want hun platen die Touch ’N Go destijds op aanraden van Steve Albini uitbracht waren echt revolutionair, naar het gezapige middenveld. World Class Listening Problem kan je dan ook perfect onder de hedendaagse postrocknoemer klasseren. Want ook al herken je de oude Don Caballero in de opzet en in het geluid van de drumpartijen, Che is er immers nog, toch klinkt World Class Listening Problem een stuk gepolijster en braver dan zijn illustere voorgangers.

Dit wil echter helemaal niet zeggen dat World Class Listening Problem een slechte plaat geworden is. Integendeel, het ligt eerder aan het feit dat het tegenwoordige klimaat het experimentele ideeëngoed van Don Cabellero zich meer eigen gemaakt heeft en dat de band de scherpe kantjes er wat heeft afgeveild. Dat dit toch tot muzikale uitstapjes leidt die haast onder de popnoemer vallen, zoals bijvoorbeeld op ‘Palm Trees In The Fecking Bahamas’ is in zekere zin jammer, maar een nummer als ‘I’m Goofballs for Bozo Jazz’ toont aan dat Don Caballero zijn wortels toch niet helemaal uit het oog verloren heeft. Toch toch hopen we stiekem dat ze op de korte tournee die hen binnenkort onder meer naar Hasselt brengt ook oud materiaal ten gehore zullen brengen.

http://www.kindamuzik.net/recensie/don-caballero/world-class-listening-problem/12667/
Meer Don Caballero op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/don-caballero