Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Achter Domotic gaat ene Stéphane Laporte schuil. Drie jaar na Bye Bye komt de Fransman nu op de proppen met Ask for Tiger. De muziek van Domotic is van het soort dat je best een tijdje laat gedijen. Het ene moment uitermate geschikt als soundtrack voor een desolate en kille museumgang, luttele seconden later besluipt je een gevoel van paniek bij het uitbreken van een zinderend kakofonisch luisterspel. Het zijn nét die contrasten die de abstracte elektronische soundscapes van Domotic zo boeiend maken. Een lappendeken voor woelige, complexe tijden waarin niets is wat het lijkt.
Terwijl iedereen de platen van The Postal Service, Dntel of Hood nog vers in het geheugen heeft prijken, weet Ask for Tiger toch te verrassen en zo nu en dan schuifel je zelfs ongegeneerd wat dichter bij de speakers. Ook de ultieme test met de koptelefoon doorstaat het album met glans. Knisperende clicks and cuts, sfeerrijke synthesizers, melancholiek verpakte strijkers en kinderlijke spielereien die voor een luchtige noot zorgen: in haast elke song is er genoeg vertier om akelige verveling en monotonie het hoofd te bieden. Enkel in het chaotische en nergens heen gaande ‘Nyeps Club’ lijkt onze zuiderbuur de pedalen te verliezen, maar het zij hem voor één keertje vergeven. Daarnaast blijkt de man ook nog over een gezonde dosis humor te beschikken, getuige een songtitel als ‘Animals Are Ugly and So Am I’, en dat is voor een Fransoos toch een redelijk uniek gegeven.
Als uw zakgeld deze week slechts één aankoop toelaat, raden we u met zachte dwang The Campfire Headphase van Boards of Canada aan, maar met Ask for Tiger van Domotic zult u evenmin een kat (of beter gezegd een tijger!) in een zak kopen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/domotic/ask-for-tiger/10919/
Meer Domotic op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/domotic
Deel dit artikel: