http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

DJ Maestro | Blue Note Trip

Prachtmuziek in een fijne mix die ongetwijfeld de hele zomer over je favoriete loungeterras schallen.
CD, Blue Note

Tekst: Tim den Heijer

Publicatiedatum: 29 maart 2003

DJ Maestro's performance bij Barend en Van Dorp is inmiddels semi-legendarisch. Vijf lange minuten zagen we een sympathieke jongen een plaat draaien. Af en toe peuterde hij wat nodeloos aan een EQ-tje of cue'de hij de plaat opnieuw en dat was het dan wat Maestro betreft. Zorgwekkender was de band die het optreden een live-element moest geven. Wie een middelmatige rockgitarist door Grant Green's onderkoelde funk heen hoort gieren, reikhalst onwillekeurig naar het graf. Het was dan ook met verbazing dat ik Van Dorp na afloop hoorde zeggen: "Maestro's nieuwe plaat komt binnenkort uit bij Blue Note."

Gelukkig gaat het om een mixalbum zonder band, waarop Maestro klassiekers van het beroemde jazzlabel aan elkaar mixt. Dat Blue Note een oneindige stroom geweldige muziek de wereld in heeft gestuurd, staat buiten kijf. Niet voor niets is de catalogus ongemeen populair in de samplers van de betere hiphopproducers. En daarvan maakt het label slim gebruik. Bijvoorbeeld met US3, met de Blue Breakbeats reeks en nu dan met dit mixalbum. Maestro's prima selectie bevat niet alleen krakers (Horace Silver, Richard 'Groove' Holmes, voornoemde Green) maar ook wat verrassend sterk werk uit de late jaren 70, over het algemeen gezien als een donkere periode in de Blue Note-geschiedenis.

Bovendien bewijzen tracks van Ronnie Jordan (helaas alweer bij het label weg) en St. Germain dat Blue Note ook in de 21ste eeuw nog toonaangevende jazz uitbrengt. Toch ontbreekt door de vele smooth latin-invloeden de brutale uitbundigheid die bijvoorbeeld Deelder Draait zo aanstekelijk maakt. Desondanks bevat deze dubbel-cd (één snel, één langzaam) veel prachtmuziek in een fijne mix, en zal hij ongetwijfeld de hele zomer over je favoriete loungeterras schallen.

Naschrift:
De schijfjes zijn copy-protected. Dat betekent in dit geval dat ze je cdrom-drive laten crashen(!). Of het ermee samenhangt mag TNO bepalen, maar na een uurtje draaien begon mijn audio-cd-speler een penetrante geur van gesmolten plastic af te scheiden. Met recht smokin' jazz dus...