http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
DivineFire | Glory Thy Name
Lekkere powermetal voor en door godsdienstfanaten.
CD, Rivel/Bertus
Tekst: Wouter Durnez
Publicatiedatum: 30 april 2005
Twee whitemetalplaten (christelijke power of heavy metal) in een week tijd. Je zou warempel denken dat de Goede Vader In De Hemel weer helemaal ín is! Niets daarvan natuurlijk. Beide platen (deze hier en The Calling van Audiovision) worden namelijk gedragen door dezelfde man: Christian Rivel, vooral bekend van de band Narnia. Wat een passende voornaam! Als fervent christen kan hij er namelijk niet genoeg van krijgen God de – euh – hemel in te prijzen. Daar zou hij zelfs een compleet album aan kunnen wijden.
Glory Thy Name, primus opus van boreling DivineFire, wordt in de promobrief vergeleken met Testament, Stratovarius, Soilwork en Rhapsody. Een beetje opschepperig misschien, maar daar dient promotie nu eenmaal voor. Feit is dat DivineFire snelle, melodische metal brengt, die zich door de teksten van ‘power metal’ onderscheidt.
Na een ietwat ongelukkige intro – een bijbelcitaat, begeleid door lusteloos keyboardgetokkel – komt de schijf lekker op gang. ‘The World’s On Fire’ klinkt meer dan behoorlijk. Gitaren, drums en keyboard spannen samen om een gejaagde, dreigende sfeer te scheppen. Mooie vocale arrangementen met een miniem snuifje gegrunt completeren het boeltje. Een goed nummer, maar niet opzienbarend in het genre.
Daarna volgt ‘Never Surrender’, dat vooral door een ijzersterk refrein wordt getekend. Het is bombastisch, kan bogen op sterke zangpartijen en duikt dadelijk in je hoofd om daar de eerste week niet meer uit te komen. Het sterkste nummer van de plaat.
Hiermee zijn meteen ook alle echt sterke nummers van Glory Thy Name achter de rug. De rest van de schijf brengt niets nieuws onder de zon. Goed, af en toe steekt een knap stukje compositie de kop op, of komt een lekkere zanglijn even gedag zeggen. Aan de andere kant irriteren sommige refreintjes behoorlijk. Al dat godsdienstige gezwam komt soms je neus uit.
Dieptepunt van het zaakje is de ballad ‘Pay It Forward’. Wie de film gezien heeft, had dat wellicht zien aankomen. Gerecyclede troep, met enkel een fijne gitaarsolo die enig soelaas brengt.
Glory Thy Name is géén must-buy, geen verplichte kost voor liefhebbers van het genre of voor fervente christenen. Maar een onaardig album is het evenmin. Als je op een berg geld zit en je hebt zin in wat nieuw powermetalgeluid, geef deze dan een kans. God zal ’t u lonen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/divinefire/glory-thy-name/9363/
Meer DivineFire op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/divinefire
Deel dit artikel: