Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Kan het nog obscuurder? Wie zit er in vredesnaam te wachten op een verzamelaar met als thema 'het rauwe geluid van Burkina Faso in de periode 1974 tot 1979'? In tegenstelling tot grote buurlanden als Nigeria, kwam er muzikaal gezien in het kleine Afrikaanse land immers niets noemenswaardigs bovendrijven in die jaren. Of toch wel?
Samy Ben Redjeb, die sinds 2001 op zijn label Analog Africa compilaties uitbrengt met zeer zeldzame opnames die Afrika vaak nooit verlieten, dook eerder ook al in de historie van Togo, Ghana en Angola en ditmaal zijn de hoogtijdagen van Burkina Faso dus aan de beurt.
Midden jaren zeventig was de hoofdstad Ouagadougou een verzamelpunt van zangers, muzikanten en bands op doorreis. Allen namen ze hun eigen invloeden en indrukken mee, opgedaan tijdens reizen door de verschillende Afrikaanse buurlanden. Zo blijkt het geluid van Burkina Faso uiteindelijk dan ook vooral een mengelmoes van aanwezige elementen uit die tijd te zijn. Harde toeters, rauwe zang, een funky afrobeat en een fikse dosis latin, met dank aan de Cubaanse orkesten die het land aandeden.
Uitschieters? Jazeker, Amadou Ballake, de zanger/componist die veel in Ghana speelde en enige bekendheid genoot in buurland Ivoorkust. Hij is met maar liefst zes tracks en twee verschillende orkesten op dit album vertegenwoordigd en vooral zijn 'Baden Djougou' is briljant. Ballakes ietwat rauwe stem, ondersteund door een latin groove die wordt neergelegd door zijn vijf Consuls, doet zelfs denken aan het beste werk van Orchestra Baobab.
http://www.kindamuzik.net/recensie/diverse-artiesten/bambara-mystic-soul-the-raw-sound-of-burkina-faso-1974-1979/22123/
Meer Diverse Artiesten op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/diverse-artiesten
Deel dit artikel: