Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Door de titel van de plaat verwacht je misschien snoeiharde hardcore of op zijn minst agressieve punkrock, dus dan is het even slikken als openingsnummer ‘We Are the Kids (We Don’t Care)’ klinkt alsof Abba weer is opgestaan. Maar goed, zoals ze zelf al zingen; daar geven ze zelf dus helemaal niets om. District komt uit Duitsland, maar klinkt als een authentieke Engelse punkband, inclusief Brits accent van de zanger. Gitarist en componist Pascal Briggs is namelijk van Engelse afkomst en daarnaast zal de poging Engels-klinken van zanger Marc Ader ook helpen. Het is jammer dat dit soms te ver doorslaat wanneer hij zijn stem samenknijpt. Leuke Donald Duck imitatie hoor, maar dat kan hij beter achterwege laten de volgende keer. Verder valt er weinig te klagen; de vaak opgewekte en door The Undertones geïnspireerde punkrock komt prima uit de verf en nodigt al snel uit tot meezingen. Dat ene schaarse uitstapje richting reggae is een mooie afwisseling op de rechttoe rechtaan punk die helaas wel snel begint te vervelen. Misschien moeten ze daar de volgende keer meer mee doen. Echte ‘Hard Punx’ zijn deze Duitsers niet, maar ze weten in ieder geval wel een mooi feestje te bouwen. Voor zolang als het duurt.
http://www.kindamuzik.net/recensie/district/don-t-mess-with-the-hard-punx/7060/
Meer District op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/district
Deel dit artikel: