Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Metalbands hebben vaak een nog groter personeelsverloop dan de gemiddelde Premier League club. Het motto luidt immers "niet lullen, maar spelen" en dan wel zo snel en strak mogelijk. Maar terwijl er op het autistische af aan de muziek gesleuteld wordt, sudderen onderhuids de emoties voort. Tot ze, meestal met behulp van alcohol, in een keer allemaal los komen. En daar gaat dan weer een bassist zijns weegs.
Of een zanger, zoals bij Disarmonia Mundi. Maar elk nadeel heeft zijn voordeel. Zo wisten de Italianen de vacature te laten opvullen door de Zweed Bjorn "Speed" Strid. Diens hoofdtaak is de platen van Soilwork volschreeuwen. Dan heb je het toch over het neusje van de melodieuze deathmetalzalm.
De andere kant op werkt het natuurlijk ook. Strid gaat niet zijn reputatie te grabbel gooien door de plaat van een stelletje amateurs in te zingen. En inderdaad zaagt, pompt en beukt Disarmonia Mundi op het hoogste niveau. Zoals het volgens het cliché over Italiaanse muzikanten hoort is DM-meesterbrein (gitaren, drums, keyboards en cleane zang!) Ettore Rigotti wat melodieuzer ingesteld dan zijn Scandinavische collega's. Dat uit zich in meer echte zang dan gebruikelijk en ruime inzet van keyboardriedels voor het futuristische effect. Gelukkig klinkt Disarmonia Mundi daarbij nergens zo kil en leeg als veel metalbands die met een sci-fi imago spelen.
Integendeel: Disarmonia Mundi toont met Fragments of D-Generation aan dat deathmetal ook zomers kan klinken. Echt zo'n band om met tienduizenden anderen van te genieten met één hand in de lucht en in de andere een halve liter bier. En dan headbangen maar. Krijg je toch de groepsvibe, zonder dat je elkaar hoeft te spreken of zelfs maar aan te kijken.
http://www.kindamuzik.net/recensie/disarmonia-mundi/fragments-of-d-generation/6143/
Meer Disarmonia Mundi op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/disarmonia-mundi
Deel dit artikel: