Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Er is niets schokkend aan de vierde plaat van Dirty Streets uit Memphis, Tennessee, hoe hard die ook beukt. En dat doet die. Overtuiging en passie is de drive van Justin Toland, zijn bassist en drummer. Het powerrocktrio heeft alle voorhanden zijnde bronnen in Memphis in zich opgezogen en als je dan in de spons knijpt, komt er swingende en groovende boogierock uit die zwaar naar de seventies geurt. Zo trekt White Horse als een strakke trip aan de luisteraar voorbij.
Of je daar opgewonden van moet worden? Ja eigenlijk wel. Toland moet het van puur vakmanschap hebben. Niet van subtiliteit of vernieuwingsdrang. De weg van de Dirty Streets is, we schreven het hier al eens, minstens zo oud als de verbleekte posters van de Route 66 in een gemiddelde motorclub. Rock voor mannen in de overgang of voor hipsters van achttien met beginnende baarden en lak aan de geschiedenis. Muziek van alle tijden dus en ook zeker niet slecht.
http://www.kindamuzik.net/recensie/dirty-streets/white-horse/26456/
Meer Dirty Streets op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/dirty-streets
Deel dit artikel: