Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Typisch geval van noodlot: ga je als New Orleans jazzband na een hoop omzwervingen terug naar je begrafenismuziekwortels, overlijdt kort daarna een van de oprichters van de band. Dan rest je weinig anders dan de plaat Funeral for a Friend te noemen en hem op te dragen aan Anthony 'Tuba Fats' Lacen, de persoon in kwestie.
Het is een waardig afscheid geworden. En bovendien twee platen ineen. Je krijgt gospel traditionals in prima uitvoeringen, maar Funeral for a Friend is bovendien de perfecte jazz-instapplaat. In een nummer als 'Jesus on the Mainline' kan je namelijk horen hoe een stel blazers en een gospelkoor (The Davell Crawford Singers) een gospelliedje zich kan laten ontwikkelen tot volkomen extatisch door elkaar getoeter. Christenen mogen bij zoiets graag de anders altijd een beetje als het derde wiel aan de eenheidswagen hangende Heilige Geest betrekken.
Maar nog liever hoor ik het honkende vraag-en-antwoordspel van 'John the Revelator'. En de versie van 'Amazing Grace' zoals het bedoeld is die op deze plaat staat doet de tranen in de ogen springen en alle rampversies vergeten. Zo mooi dat je, om een goede reden te hebben het te draaien, er voor de lol een begrafenis voor zou gaan organiseren.
http://www.kindamuzik.net/recensie/dirty-dozen-brass-band/funeral-for-a-friend/8399/
Meer Dirty Dozen Brass Band op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/dirty-dozen-brass-band
Deel dit artikel: