Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het was een van de meest veelbelovende bands van Roadrunner: The Workhorse Movement. Kort na de release van Roadrunner-debuut Sons of Pioneers uit 2000, viel het gezelschap echter uit elkaar. Frontman Myron, gitarist Jeff Piper en bassist Pete Bever (geen familie van Ed en Willem) gaven hun muzikale carrière echter niet zomaar op en richtten samen met drummer Jeremiah Pilbeam de Dirty Americans op. Met als enige doel om te rocken.
En dat is nou precies wat dit gezelschap uit Detroit Rockcity doet op Strange Generation: rocken. Tracks als 'No Rest' en 'Strange Generation' zullen de liefhebbers van Queens Of The Stone Age zeker aanspreken, terwijl 'Time In Space' duidelijk trekjes van Monster Magnet vertoont. 'Deep End' is een prima akoestische track, die lekker swingt. Het zou me overigens niets verbazen als het refrein van 'Way to Go' zowel tekstueel als muzikaal gezien geïnspireerd is door de Alice Coopers 'Long Way To Go' uit 1971.
Het album biedt verder volop variatie en als je bedenkt dat een track als 'Car Crash' in één keer opgenomen werd en het erg aanstekelijke 'Burn You Down' in de studio gepend werd, is duidelijk dat we hier te maken hebben met een band die niet alleen weet hoe ze goede en aanstekelijke rocksongs moet schrijven, maar ook daadwerkelijk weet te rocken.
Een Dirty American Rockband wilden ze zijn. En ondanks de nette productie van Paul Ebersold (o.a. 3 Doors Down), zijn ze het geworden. Goed album!
http://www.kindamuzik.net/recensie/dirty-americans/strange-generation/5289/
Meer Dirty Americans op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/dirty-americans
Deel dit artikel: