Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In Torben Wendts kijkdoos zie je twaalf steden, dertien ongelukken en ineens een geniale plaat. Na jaren van klassieke piano flirt Wendt opeens met trance en punk. Het tafereel begint dan ook pas echt als Wendt zijn ware roeping vindt op het fenomenale debuut Pale: vol introverte en snugger doordachte darkwave.
Samen met soulmate Felix Marc (inmiddels ook actief in de NamNamBulu-doorstart Frozen Plasma) zoekt Wendt steeds verder naar nieuwere wegen. Electronica, meer ritme, volop experiment; langzaam maar zeker maken ze Diorama tot één van de meest intelligente vaandeldragers van de Duitse darkwavescene.
A Different Light is alweer Diorama’s zesde album. Een plaat bovendien die het licht uit de zomer sleurt en een meer noisy, complex en agressief Diorama laat horen. Ingewikkelde percussie krijgt aan de start gezelschap van schurende metaalklanken en redelijk bruut vocaal geweld. Tegelijk kan Diorama nog steeds uitstekend uit de voeten met gelaagde, dansbare, bijna epische darkwavedance. Trekjes van de b-kant van David Bowie’s Low zijn de heren ook niet vreemd trouwens.
Groovy, sfeervol, breedvoerig en vol textuur legt het duo de fundering neer waarop Wendts verleidelijke, aanlokkelijke stemgeluid vaardig kan voortbouwen. Zo nu en dan opbeurend en energiek als in futurepop, vaak neerslachtig in kalme ballads uit de Depeche Modeschool, bespeelt Diorama zowel het uitbundige als naar binnen gekeerde uiterste van het darkwavespectrum met verve.
Waar A Different Light in ‘Synthesize Me’ bovendien al een echte underground dansvloerhit aan boord heeft, verzekert Diorama zich opnieuw van een ereplaats in de betere elektronische darkwaveregionen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/diorama/a-different-light/15166/
Meer Diorama op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/diorama
Deel dit artikel: