Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Samen met Cradle Of Filth is Dimmu Borgir de vertegenwoordiging van de black metal naar het grote publiek. Maar waar Cradle Of Filth het moet hebben van het grote gebaar en een over-the-top presentatie, is Dimmu Borgir een band die drijft op vakmanschap.
Op hun achtste studio album laat de band wederom horen gegroeid te zijn, en doet ze tevens een stap terug. Een stap terug door voor het eerst sinds Stormblåst uit 1996 met nieuwe Noorse teksten aan te komen. Een stap vooruit door een enkele keer verrassend heldere zang en onverwachte piano-intermezzo’s.
Het experiment met orkestklanken, dat op voorganger Puritanical Euphoric Misanthropia voorzichtig werd ingezet, op grootse wijze overtroffen. Was het de vorige keer nog het Gothenburg Symphonic Orchestra dat voor de accenten zorgde, dit keer zijn stukken van de cd samen met het Philharmonic Orchestra Prague opgenomen.
“Dit is onze meest epische, majestueuze, somberste, kwaadaardigste en grimmigste plaat totnogtoe”, aldus gitarist Silenoz. Een betere plaat binnen het genre zal je dit jaar niet tegenkomen. Waarschijnlijk zelfs niet tot de volgende plaat van deze band uitkomt.
http://www.kindamuzik.net/recensie/dimmu-borgir/death-cult-armageddon/4281/
Meer Dimmu Borgir op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/dimmu-borgir
Deel dit artikel: