Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Acht jaar geleden is het al dat Dimitri From Paris' debuutalbum Sacrebleu uitkwam. Wat een leuke plaat was dat destijds! Grappig, ondeugend en de perfecte combinatie van lounge, disco en house. Maar sinds 1996 is er veel veranderd. De stijlvolle Parijzenaar moest met wat nieuws komen. Hij nodigde zangers Victor Davies (Jazzanova Records) en de vergeten soulheld Omar uit, vroeg Daniel Wang van het discomuseum Balihu op de koffie en trok een heel blik Japanse zangeressen open. In plaats van bestaande platen te plunderen sampelde Dimitri dit keer muzikanten die hij zelf had ingehuurd. Het resultaat leunt zwaar op de discofunk van dertig jaar terug. Een hele bak violen, een gesuikerde piano en veel koperwerk. Je begrijpt het al, in Cruising Attitude is heel wat werk gaan zitten. Toch is het album lang niet zo leuk als Sacrebleu. Veel composities zijn simpelweg te dun of te lullig voor woorden. Zoals het door de Japanse Maki Nomiya gezongen ‘Merumo’. Dit soort muziek hoor je als je in de lift van Hilton Tokio omhoog zoeft.
http://www.kindamuzik.net/recensie/dimitri-from-paris/cruising-attitude/7290/
Meer Dimitri from Paris op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/dimitri-from-paris
Deel dit artikel: