http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Digitalism | I Love You, Dude

Onverwacht hetzelfde.
CD, Coop/V2

Tekst: Hizkia de Jong

Publicatiedatum: 12 juli 2011

In 2007 kwam de Duitse electroformatie Digitalism met een uitstekend debuutalbum. KindaMuzik waarschuwde toen al voor een eventuele stagnatie in de muzikale ontwikkeling en dit lijkt deels uitgekomen te zijn. Het nieuwe album I Love You, Dude bevat te veel nummers die te bekend in de oren klinken.

Het Duitse duo Jens Moelle en Ismail Tuefekci schept bij aanvang van het album hoge verwachtingen. Het eerste nummer 'Stratosphere' klinkt lekker; het bouwt rustig op met fijnbesnaarde elektronische geluiden. Deze geluiden worden echter alweer snel tenietgedaan door de vervelende vocalen op de tweede track, '2 Hearts'. Het lijkt alsof de Duitsers minder hun best hebben gedaan voor dit vervolgalbum. Alles klinkt gewoon nét iets te bekend.

Met een combinatie van eerder werk probeert Digitalism de nieuwe single 'Blitz' hitpotentieel in te blazen. Wie goed luistert, hoort hier een combinatie van 'Pogo' en 'I Want, I Want' van het eerste album. Op zich niets mis mee, want dat waren nou eenmaal heerlijke nummers om op te knallen. Over het algemeen kun je echter constateren dat Digitalism op I Love You, Dude teruggrijpt naar voorbije jaren. Het nieuwe album is een herhaling van eerder zelfgeproduceerd werk in combinatie met het geluid van hun inspirators. Dit wordt nog eens benadrukt door de nummers 'Reeperbahn' en 'Antibiotics'. Eerstgenoemde is een ware festivalknaller, à la Prodigy. 'Antibiotics' klinkt daarentegen als een keihard UK-ravenummer uit de jaren negentig. Hier pakt het echter goed uit, want deze twee tracks doen het album ontzettend goed. Het is alleen niet datgene wat je verwacht had te horen bij aanvang van de plaat.

In dat opzicht is het nieuwe album toch wel een redelijke deceptie te noemen. I Love You, Dude is wellicht een stuk harder geworden dan zijn voorganger maar daar blijft het dan ook bij. Het aanbod in variatie is wat de plaat uiteindelijk nog redt maar afgezien van enkele nummers heeft Digitalism het niet waargemaakt. Met hoge verwachtingen wordt de cd gestart, en zo sluit het ook weer enigszins af. Afsluiter 'Encore' houdt de hoop voor de toekomst staande, voor degene die het album in ging met Idealism-verwachtingen.