http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Diggy Dex | Mayonaise voor de Ziel

Betere beats met mindere teksten.
CD, Marcus & HeinZ

Tekst: Daniël Verlaan

Publicatiedatum: 06 november 2008

Diggy Dex is het pseudoniem van de Amersfoortse Koen Jansen, die zijn tweede album binnen twee jaar op de markt brengt. Zijn eerste soloalbum, Verhalen vanuit de Sofa, stamt uit 2006 en Diggy Dex heeft in twee jaar een enorme vooruitgang geboekt. Voor de cd Mayonaise voor de Ziel is weer samengewerkt met Skiggy Rapz die zes nummers heeft geproduceerd en bij het nummer '1, 2, 3, 4' ook nog even zijn stem laat horen.

Met Mayonaise voor de Ziel bedoelt Diggy dat zijn nieuwe album nog 'vetter' is dan het eerste. Hoewel Diggy's teksten nog voor een overgroot deel positief beïnvloed zijn door zijn nonchalante houding, valt het cliché toch bij veel nummers op. Hij rapt op een goede manier, maar slaat de plank vaak mis wat betreft de diepgang van zijn teksten. Bij het rustige 'Gescheiden Wegen' geeft Diggy zichzelf voor het eerst echt bloot. Op een rustig ritmische piano vertelt hij zijn verhaal over zijn gescheiden ouders en eindelijk lijkt het alsof hij daadwerkelijk iets te melden heeft.

Door de heerlijk variërende beats vallen Diggy's teksten - gelukkig - minder op. Met een knipoog naar de oudere jarentachtighiphop zijn de beats goed onder handen genomen met flink wat funk en soul. Het nummer waar dit het meest duidelijk wordt is '1, 2, 3, 4'. Een sample van Dennis Coffey's 'Boogie Magic' maakt '1, 2, 3, 4' tot een regelrechte hit. Het voelt meteen alsof je voet per se op en neer moet gaan op de heerlijke beat. De saxofoons - die altijd goed zijn in combinatie met hiphop - tijdens het refrein maken de eigenlijk minimalistische beat compleet.

'De Meest Exclusieve Jansen' is erg typerend voor het album. Een prima beat die wordt gevormd door een lekkere gitaarriff en erg opzwepend werkt. De teksten blijven opschepperig en standaard, waardoor je snel denkt dat je met een dertien-in-een-dozijnrapper te maken hebt. Gelukkig hebben we de beats nog.

Diggy Dex sluit het album af met 'Dezelfde Spijt', dat een sample bevat van Edith Piafs 'Non, Je Ne Regrette Rien'. Hier komt hij weer met een tekst die het luisteren waard is. Een levensles à la Diggy Dex over beslissingen en de gevolgen daarvan. Een nummer om een muzikaal compleet album af te sluiten en zeker nog een keer te draaien.