Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Glitchkraut uit de koker van Dieter Moebius, geserveerd op twee platen waarop schetsmatigheid de boventoon voert. Deze late werken van de in 2015 overleden grootmeester van het beste synthesizerwerk leggen verwachtingen en mainstream lachend naast zich neer; ze hebben, ook na decennia ervaring, een levendige experimenteerdrift hoog in het vaandel staan.
Op Nurton zoekt Moebius naar de momenten waarop het mis gaat. Daar vindt hij de creatieve impuls en polsslag. Noise en andere - normaliter wellicht ongewenste - geluiden worden omarmd. Rigide structuren kiepert Moebius het raam uit. Laag voor laag tekent hij met dunne lijn projecties van onvolkomenheden die samenvallen tot speelse melodie of ronkende drone.
Blotch, dat zeven jaar eerder het daglicht zag, is minder vrijzinnig. Niet per se keurslijfmateriaal, maar de structuur kent een zekere stoïcijnse ondertoon. Lieftalligheid met de nodige lichtvoetigheid krijgt hier meer ambigue trekken, die tegelijk scherper in focus getrokken zijn. Dat betekent evenwel geenszins dat gevoel voor experiment afwezig is. Dit neigt misschien nog wel het meest naar het vroege werk van Cluster: hypnotiserend, bedwelmend en ergens, ver weg, toch nog werkend vanuit de idee van een 'liedje', stukgetrokken, opgerekt en uitgediept.
http://www.kindamuzik.net/recensie/dieter-moebius/nurton-blotch/26622/
Meer Dieter Moebius op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/dieter-moebius
Deel dit artikel: