Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het is niet helemaal onmogelijk dat muziekliefhebbers iets van deze dame in de collectie hebben. Van huis-, tuin- en keukenzangeres Diana Darby verscheen namelijk een goede twee jaar geleden het solide debuut Naked Time, waarop acht aangename fluisterliedjes werden verstoord door één luidruchtige eend in de bijt. Ondanks een ietwat korte speelduur en die ene uitbundige rocksong temidden van een achttal rustpuntjes is Naked Time uiterst genietbaar met een nodige hoeveelheid antidepressiva. Dat het vervolgens eventjes heeft geduurd totdat deze nieuwste cd Fantasia Ball aan de horizon verscheen, had als voornaamste oorzaak dat Diana Darby drukdoende was met een tournee in haar thuisland.
In diezelfde tussentijd leverde ze – net als o.a. Calexico, Richard Bucker en Grandaddy - een bijdrage aan Nothing Left To Lose – a Tribute to Kris Kristofferson. Op dit gezamenlijke eerbetoon aan de countrylegende was ze te horen met een machtig mooie vertolking van ‘Jesus Was A Capricon’. Daarnaast dook haar naam regelmatig samen op met M.Ward en Mark Eitzel, die net als Diana Darby te horen waren op een compilatie van het Spaanse platenlabel Acaurela. Stilzitten was er daarom niet bij voor haar. Darby beraadde zich op Fantasia Ball.
Vers overgevlogen uit countrycapital Nashville plofte onlangs Fantasia Ball op mijn deurmat. Dat het geen muziek voor de plaatselijke carnavalsvereniging is geworden, had ik natuurlijk wel kunnen weten, maar dat fluisterzangeres Diana Darby nog ingetogener te werk gaat, had ik weer niet meteen verwacht. Geen vreemde eenden in de bijt gelukkig. Het gaat op het introverte Fantasia Ball dus vooral om breekbare liedjes, die bij wijze van spreken met een cassetterecordertje en een akoestische gitaar op het toilet zijn gefabriceerd. Je hoort heel af en toe een triangel op de achtergrond. In ‘Falling Down’ verschuilt David Henry zich achter basgitaar en orgel, terwijl J.Z. Barrell eveneens een bijdrage levert.
Maar is toch vooral het oorgefluister van Diana Darby en haar akoestische gitaartje na zonsondergang. Ze redt het in haar eentje prima. Fantasia Ball is zodoende een bijzonder fraai cd-tje voor fijnproevers van het luisterlied. Het introverte aan die minimalistische singer/songwritermuziek van Diana Darby zorgt ervoor dat je bijna gedwongen wordt om naar haar stem te luisteren. Dat haar snikloze stemgeluid niet alle toonhoogten haalt is jammer, maar zeker niet storend. Fantasia Ball klinkt volwassen en als een cd waarvan de houdbaarheidsdatum onbeperkt lijkt. Het is opnieuw tijd om de voorraad antidepressiva aan te vullen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/diana-darby/fantasia-ball/2586/
Meer Diana Darby op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/diana-darby
Deel dit artikel: