• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Destiny\'s Child | Destiny Fulfilled

De artistieke hoogspanning is eraf, maar het moederschip koerst onverstoord door.
CD, Sony

Tekst: Xander van Aart

Publicatiedatum: 20 november 2004

Wat maakt Destiny’s Child nu zo goed, vraagt u? Beyoncé Knowles schrijft bijna al het materiaal zelf en produceerde hun vier cd’s samen met pa Mathew. Daarbij regisseert deze getalenteerde dame alle videoclips en ontwerpt ze samen met ma Knowles de spetterende kleding. Bovendien bemoeit ze zich met de choreografie van de geweldige liveshows en is ze de onbetwiste leider van misschien wel de grootste damesgroep van de afgelopen tien jaar.

Dit vierde album Destiny Fulfilled gaat in grote lijnen verder waar Survivor uit 2001 ophield. Alleen is deze nieuweling nog wat eclectischer. Grilligere beats, wat minder hitgevoelige songs en niet al te grote gebaren in de zwijmelballades, die er natuurlijk wel weer opstaan. Was Survivor een grote hitbom die wereldwijd insloeg, de nieuwe is wat compacter en samenhangender, maar mist de onbevangenheid van het geniale The Writing’s on the Wall (1999). Een ‘Survivor’ of een ‘Bills, Bills, Bills’ staat er bijvoorbeeld niet op. De eerste single ‘Lose My Breath’ is wat dat betreft misleidend, want het is met afstand het heftigste nummer van de cd.

Het tempo wordt daarna flink teruggeschroefd met ‘Soldier’. Een lome hiphopbeat en gastbijdragen van T.I. en Lil Wayne. De dames zijn zoals altijd weer op zoek naar sterke heren die hun het leven goed maken. “Know to carry big things if you know what I mean.” De volgende drie nummers zijn weer uit de categorie zwijmelballade, waarbij vooral ‘T-shirt’ opvalt met gekreunde teksten als “Give it to me deeper, giving me the fever”. Halverwege de plaat staat ‘Girl’, dat wel een ode lijkt aan Stevie Wonder. Zwoele soul en sluimerende strijkers waarbij de dames elkaar en de Heer nog eens bedanken voor hun grote gave en nog grotere succes.

Dat ook de nu-soul niet aan de dames voorbij is gegaan bewijst het Joss Stone-achtige ‘Free’ met funky gitaartjes en beschaafd zompige bastonen. Beschaafd inderdaad, want het moet wel op de radio kunnen. ‘Through with Love’ doet precies wat de titel belooft en de lekkere beat zorgt voor een redelijke dansbaarheidsfactor. Het is het tweede en laatste nummer dat nog een beetje hoekig funkt. Zoals gezegd: een opzwepende instanthit als ‘Independent Woman’ staat er niet op en het tempo ligt behoorlijk laag. En dat is mooi, maar de artistieke hoogspanning van The Writing’s on the Wall lijkt er tegenwoordig wel af. Daarvoor hebben we Beyoncé’s soloalbum immers. Het moederschip koerst intussen onverstoord door.

http://www.kindamuzik.net/recensie/destiny-s-child/destiny-fulfilled/7905/
Meer Destiny\'s Child op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/destiny-s-child