Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wie kan er tegenwoordig nog om het gothic metal genre heen? Within Tempation geldt als één van Nederlands belangrijkste exportproducten, Epica en het tegen wil en dank onder de noemer gebrachte After Forever spelen in Zuid-Amerika en heel Europa voor volle zalen. Tegelijk lijkt de symfonische metal met progressieve trekjes en vrouwelijke vocalen over zijn artistieke piek heen: releases dreigen ten prooi te vallen aan onderlinge inwisselbaarheid.
Martijn Westerholt speelde bij Within Tempation totdat hij gedwongen door ziekte verstek moest laten gaan. De enorme vlucht die zijn oude band genomen heeft, maakte de toetsenist daardoor helaas niet mee. In plaats van mokkend kniezen, belde Westerholt zijn gitzwarte metaltelefoonboekje af. Voor zijn nieuwe band Delain maakt hij gebruik van een pantheon aan gekende namen: Liv Kristine (Leaves’ Eyes), Ad Sluyter (Epica), Marco Hietala (Nightwish), Jan Yrlund (Lacrimose) en Sharon den Adel (Within Tempation) tekenen present. De meeste vocalen komen echter voor rekening van de jonge Charlotte Wessels die zich uitstekend van haar centrale taak kwijt.
Met zo’n sterrenline-up loop je als toetsenist/componist het risico onder de voet gelopen te worden door de persoonlijke kuren van je medewerkers. Westerholt weet dat euvel buiten de deur te houden; zijn helpers stellen zich dienstbaar aan zijn visie op. Lucidity grossiert in zeer breedvoerige, bombastische metal zonder al te brute randen, maar mét een progressieve inslag. Soms kiest Delain voor een poprefrein, soms speelt de groep met een Beauty and the Beast-duet tussen dameszang en grunts of Nighwishachtige anthems. De handen kunnen vaak genoeg richting hemel gestoken worden, uitbundig headbangen wordt gefaciliteerd, net als een mopje luchtgitaarspelen.
Minder popgeoriënteerd dan Within Temptation zwelgt Delain in dichtgesmeerde gothic metal. Toetsenpartijen spelen een grote rol, maar overheersen nergens. Stevig rossende drums en dito metalgitaren houden Delains geluid mooi in balans. Toch weet dit studioproject – hoewel een geslaagd en qua artwork prachtig uitgevoerd gothic metal album afleverend – niet boven de meent uit te komen. Delain kleurt teveel binnen de geijkte lijnen van het genre om op te vallen. Wellicht dat de vertaling naar het podium (wat niet makkelijk moet zijn voor een dergelijk studioproject) Delain nader smoelwerk brengt.
http://www.kindamuzik.net/recensie/delain/lucidity/13797/
Meer Delain op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/delain
Deel dit artikel: