http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Deftones | Diamond Eyes

Niet van zijn stuk te brengen.
CD, Reprise/Warner

Tekst: Ruud van Esch

Publicatiedatum: 23 mei 2010

Het lijkt onmogelijk om Deftones van zijn stuk te brengen. Een tragisch auto-ongeluk van bassist Chi Cheng, die sindsdien in een coma ligt, weet de bands solide staat van dienst (in de studio) niet te beschadigen. Inmiddels hoogzwanger van Eros wordt besloten om dit album op de plank te leggen terwijl Sergio Vega (Quicksand) de band te hulp schiet bij de conceptie van een nieuw album. Behalve van respect voor een vriend getuigt deze beslissing van een flinke portie inspiratie.

De goegemeente beschouwt Around the Fur en White Pony als de hoogtepunten in de discografie van Deftones, waarbij voor het gemak voorbijgegaan wordt aan het krachtige songmateriaal van Saturday Night Wrist. Uitstekende songschrijfcapaciteiten kenmerken de complete geschiedenis van de band en vormen het bewijs dat Deftones na zijn debuut ten onrechte onder het liedjesmankerende nu-metalgenre bleef geschaard. Met gemak overschrijden Deftones' albums de beperkte houdbaarheidsdatum van de meeste tijdgenoten. Diamond Eyes mag een zwarte bladzijde uit de persoonlijke geschiedenis van de band markeren, muzikaal is de nieuwgeboren baby een natuurlijke familie-uitbreiding.

'Royal' zwiert sierlijk op en neer tussen de heerlijke grooves van Abe Cunningham en de kenmerkende synergie van Chino en zijn gitaristen. In 'Prince', 'Sextape' en 'Risk' vindt een feest der herkenning plaats, waarbij het warme welkom een voorbode is van de meeslepende ontknoping die erop volgt. Een aantal gasten ('You've Seen the Butcher', 'This Place is Death') doet weliswaar weinig af aan de feestvreugde maar weet deze evenmin tot grotere hoogten te stuwen. De voorraad aanstekelijke hooks en refreinen is zelfs bij Deftones niet onuitputtelijk.

Over het geheel gezien maakt Diamond Eyes een geïnspireerde indruk. In de wrange constatering dat tegenspoed en persoonlijk drama in de regel betere muziek opleveren, schuilt de innerlijke kracht die Deftones heeft gevonden, tegen beter weten in hopend op het herstel van Cheng.