• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Deerhunter | Monomania

Over een andere boeg.
CD, Kranky/Konkurrent

Tekst: Niek Hofstetter

Publicatiedatum: 09 mei 2013

Deerhunter, een van de meest enerverende bands van de afgelopen - pak 'em beet - zes jaar, grossierde op voorganger Halcyon Digest (2010) in sterke (indie)popnummers. Het bleek de voorbode van een eruptie aan songschrijverskwaliteiten van voorman Bradford Cox, want het borrelde reeds vanaf de B-kant van Cryptograms (2007) en kwam volledig tot wasdom bij Microcastle (2008). Om maar te zwijgen over de fantastische (2009) of over het geweldige zijproject Atlas Sound.

Hoog tijd voor iets anders, moeten Cox en de zijnen hebben gedacht, want op Monomania gooien de heren uit Atlanta, Georgia het over een andere boeg. Goed, een bezettingswisseling - met Josh McKay een nieuwe bassist en met Frankie Broyles een nieuwe gitarist - zal ook hebben bijgedragen aan een verandering, maar zal niet het enige zijn. Cox en Lockett 'Lotus Plaza' Pundt grijpen op Monomania terug naar het experiment van Weird Era Cont. (2008), ofwel die 'lastige' plaat die was weggemoffeld in de hoes van Microcastle. Daarnaast gaan ze verder met de door de jaren heen opgedane ervaring, want de nummers op Monomania staan bol van de - zoals ze het zelf noemen - avant-garde rock-'n-roll, waarbij zowel Bo Diddley, Steve Reich en de Ramones als inspiratie dienden.

Daardoor kenmerken de popdeunen van het mooie 'The Missing' deze plaat niet, maar zetten de dwarse en tegendraadse structuren in 'Neon Junkyard' (de meest gave plaatopener van Deerhunter, tot nu toe) en 'Leather Jacket II' de toon. 'Pensacola' doet denken aan de beste dagen van The Strokes en geeft samen met de vooruitgesnelde single, het felle 'Monomania', de snelheid die de plaat het beste past. Zo geeft Deerhunter zichzelf een opdonder die het kan gebruiken, want hoe goed en succesvol hun reeds gemaakte indieklasbakken ook zijn, op Monomania voorkomt de band een herhaling van zetten en is daardoor spannend en heerlijk ongrijpbaar. Monomania is misschien niet de sterkste plaat die ze hebben gemaakt, maar wel een plaat waar je onbewust naar verlangde.

http://www.kindamuzik.net/recensie/deerhunter/monomania/23980/
Meer Deerhunter op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/deerhunter