Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Joel Thibodeau, de man die al enkele jaren zijn minstreelskwaliteiten onder de naam Death Vessel toont, heeft een tweede plaat uitgebracht. En dat in het jaar dat er jubelstemming heerst bij zijn label: het jubilerende SubPop. Voor Thibodeau lijkt er echter geen besef van tijd te zijn. Death Vessel past met zijn gitaargetokkel namelijk perfect binnen de tijdloze folk, die vandaag de dag kan rekenen op de aanhang van een groot publiek.
Vergeleken met gelijkgestemden wijkt Death Vessel ietwat af. Naast het tempo en de sfeer, zijn het vooral de castraatachtige vocalen die Thibodeau doen helpen opvallen. Zijn in 2005 verschenen Stay Close wekte al veel belangstelling, maar zijn nieuwe plaat Nothing Is Precious Enough for Us zal ongetwijfeld meer opzien baren.
De nummers zitten tegenwoordig puntiger in elkaar, bevatten spannende elektronica en staan bol van de toegankelijke melodielijnen, die soms met een orkestratie op je afkomen. Het is minder spannend en duister dan voorheen en zit minder in de folkhoek, maar Death Vessel heeft niet ingeboet aan overtuigingskracht. De nummers zijn meer open, Thibodeau is meer songgericht en de songs zijn op een mooie manier gepolijst.
De aanpak die Thibodeau en zijn producer Pete Donnelly hebben gekozen zorgt ervoor dat er niet altijd even veel te beleven valt in de muziek van Death Vessel. Al valt de enigszins gladde productie van de plaat weg bij het traditionelere 'Fences around Field'. Dan klinkt Death Vessel heel breekbaar en daardoor heel open. Dat had Thibodeau op Nothing Is Precious Enough for Us vaker moeten doen, want nu blijft het bij een plaat met goed geschreven nummers die maar niet binnen kunnen komen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/death-vessel/nothing-is-precious-enough-for-us/17427/
Meer Death Vessel op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/death-vessel
Deel dit artikel: