• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

De La Vega | Falling Into Place

Gloedvolle warmte in luxe-uitvoering.
CD, Draaischijf/Rough Trade

Tekst: Dieter Craeye

Publicatiedatum: 11 april 2005

Met De La Vega gloort er sinds goed een jaar een nieuwe parel aan het Belgische popfirmament. Hun single ‘Surely’ schopte het terecht tot één van de beste (en tevens meest spraakmakende) singles van 2004 en de bijhorende EP werd haast overal bewierookt. Voor de Oost-Vlamingen waren dit echter allesbehalve redenen om op de lauweren te gaan rusten, want de band trok meteen de studio in om zijn eerste langspeler in te blikken. Dat je dezer dagen nauwelijks om De La Vega heen kunt, heeft dan ook alles te maken met de release van dat officiële debuut, Falling into Place.

Voor de leken: De La Vega ontstond uit de as van het meer rockgetinte Looplizard, waarin ook de overige DLV-leden huisden en waarvan JP De Brabander (met Orgasmaddix ooit nog in de finale van Humo’s RR) zowat de spilfiguur was. In zijn zoektocht naar een frontlady stuitte De Brabander op Lize Accoe, die u kunt kennen als gewezen winnares van De Kunstbende of van de Sedes & Belli-soundtrack. De chemie tussen hen sprak boekdelen en resulteert op deze eersteling in een zwoele, eclectische mix van rock, soul, funk, jazz, dub en triphop die enerzijds bevreemdend, maar anderzijds erg gemoedelijk en hartverwarmend aanvoelt.

Lize Accoe heeft een stem als een klok waar we als Belgen met recht en rede fier mogen op zijn. Aan haar pappenheimers valt evenmin te tornen: Lauryn Hill tot daaraan toe, maar wie op haar vijfentwintigste dolt met namen als Ella Fitzgerald, Stevie Wonder of Donnie Hathaway weet van wanten!

In haar suggestieve teksten neemt Accoe geen blad voor de mond en voor een natie die al jaren Sarah Bettens als vrouwelijk rolmodel moet dulden, klinkt dat niet alleen als een donderslag bij heldere hemel, maar vooral ook als een opluchting. Zo gooit de jongedame in ‘Beats Me’ ongegeneerd haar existentiële emoties in de strijd, is ‘Missing You’ de som van een knagend, doch onvoltooid verlangen en wat ze in ‘Rescue Me’ met "the glowing of my orange moon" insinueert mag Joost weten, al hebben we hier zo’n heimelijk vermoeden.

Dit alles levert niet alleen stof tot nadenken, maar ook enkele muzikale hoogtepunten, op. Het mijmerende ‘Aspects of You’ dwong intussen zowel de samenstellers van Radio 1 als Studio Brussel op de knieën en in ‘Rescue Me’ haalt de band zowaar de in onbruik geraakte fluit uit de vergeethoek. Ook elders duiken er om de haverklap blaasinstrumenten op die er mede voor zorgen dat Falling Into Place een erg organisch en vitaal geheel geworden is. ‘Better Be Divine’ is een pak lichtvoetiger, maar alweer een erg knappe compositie die voor driekwart op conto van arrangeur JP De Brabander geschreven mag worden.

Knap is ook de manier waarop De La Vega korte metten maakt met de kritiek als zouden ze te voorspelbaar en te stereotiep klinken. Luister maar eens naar ‘Theme’ of die andere voortreffelijke instrumental, ‘Baudelaire’, die opent in ware DJ Shadow-stijl, maar zich gaandeweg ontpopt tot een curieus brouwsel van gitaar, bas en drums met gedecoreerde digitale klanken als ondersteunende back-up.

Naar verluidt zouden de heren en dame van De La Vega al druk aan de slag zijn met songs voor een tweede plaat. Het zweet kan hen alvast nu in de handen beginnen te staan, want met Falling Into Place hebben ze de lat voor zichzelf erg hoog gelegd.

http://www.kindamuzik.net/recensie/de-la-vega/falling-into-place/9114/
Meer De La Vega op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/de-la-vega